تأثیر ژل آلوئه‌ورا بر فعالیت آنزیم پلی‌فنل‌اکسیداز، خواص کیفی و ماندگاری میوه گیلاس‌رقم‌’سیاه مشهد‘

Abstract

امروزه استفاده از مواد شیمیایی برای کنترل ضایعات و حفظ کیفیت محصولات برداشت شده به دلیل اثرات مضر بر محیط زیست با محدودیت‌های جدی روبرو است. ژل آلوئه‌ورا به‌عنوان پوشش خوراکی سالم، اخیراًً پتانسیل خوبی در حفظ کیفیت و سلامت میوه و سبزی‌های مختلف از خود نشان داده است. این مطالعه برای بررسی اثر ژل آلوئه‌ورا بر ماندگاری و کیفیت پس از برداشت گیلاس رقم سیاه مشهد صورت گرفت. میوه‌ها به مدت 5 دقیقه در محلول ژل آلوئه‌ورا با دمای 22 درجه سانتی‌گراد به غلظت 25 درصد و 33 درصد تیمار شدند و میوه‌های شاهد در آب مقطر با دمای 22 درجه سانتی‌گراد غوطه‌ور گردیدند. میوه‌های خشک شده به‌طور تصادفی در دسته‌های 25 عددی تقسیم گردیده (به طور میانگین 160 گرم) ودر دمای 5/0±1 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85 الی 95 درصد نگهداری شدند. بازارپسندی، اسیدیته کل، فنل کل، فعالیت آنزیم ‌پلی‌فنل‌اکسیداز، pH و درصد کاهش وزن میوه ها در روزهای اول، پانزدهم و سی‌ام اندازه‌گیری شدند. ژل آلوئه‌ورا با غلظت 33 درصد به‌طور معنی‌داری کیفیت میوه‌ها را تا آخر مدت نگهداری حفظ کرد. نتایج نشان داد که ژل آلوئه‌ورا 33 درصد محتوای فنل کل، میزان اسیدیته کل و بازارپسندی را در حد بالا حفظ کرده و هم‌چنین از افزیش pH و میزان فعالیت آنزیم پلی‌فنل‌اکسیداز و کاهش وزن میوه‌ها جلوگیری نمود به‌طوری‌که تفاوت معنی‌داری در سطح احتمال 1 درصد با میوه‌های شاهد داشتند. طبق نتایج این مطالعه، ژل آلوئه ورا می تواند به‌عنوان یک ترکیب تجاری، جایگزین خوبی برای تیمارهای شیمیایی پس از برداشت میوه‌ها باشد.