اثر غلظت و زمان محلول‌پاشی اسید جیبرلیک بر ترکیدگی میوه انار (Punica granatum L.) رقم ملس اصفهان

Abstract

ترکیدگی میوه انار عارضهای است که در اکثر مناطق پرورش انار مشاهده میشود. با توجه به این که ترکیدگی میوه از جمله موانع اصلی تولید و صادرات انار است و سالانه خسارات اقتصادی زیادی را به همراه دارد، این تحقیق به منظور بررسی امکان کاهش ترکیدگی و افزایش خصوصیات کمی و کیفی میوه انار رقم ملس اصفهان با استفاده از غلظتهای مختلف اسید جیبرلیک در زمانهای مختلف محلولپاشی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل محلول‏پاشی اسید جیبرلیک با چهار غلظت 0، 150، 300 و 450 میلیگرم در لیتر در سه زمان تمام‏گل، یک ‏ماه و دو ماه پس از آن اعمال گردید. نتایج نشان دادند کاربرد اسید جیبرلیک میزان ترکیدگی میوه انار را در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنیداری کاهش داد. مراحل مختلف محلولپاشی اسید جیبرلیک روی درصد ترکیدگی تفاوت معنی‏داری نداشت، ولی با نزدیک شدن به مرحله سوم و زیاد شدن غلطت هورمون از میزان ترکیدگی میوه‏ها کاسته شد. در مرحله اول تمام غلظت‏‏‏‏‏‏های اسید جیبرلیک باعث ایجاد پارتنوکارپی شدند و میوه‏ها رشد نکردند. اثر اسید جیبرلیک در مراحل مختلف و غلظت‏های متفاوت بر روی وزن کل و وزن تر پوست میوه معنی‏دار بود. با افزایش غلظت اسید جیبرلیک، طول و قطر میوه، اسید کل، وزن و حجم میوه افزایش یافت. غلظت 450 میلیگرم در لیتر بیشترین تاثیر را روی شاخصهای کمی و کیفی میوه داشت.