| dc.contributor.author | مکاریان, حسن | fa_IR |
| dc.contributor.author | شهقلی, حسن | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1400-03-19T22:12:53Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-06-09T22:12:54Z | |
| dc.date.available | 1400-03-19T22:12:53Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-06-09T22:12:54Z | |
| dc.date.issued | 2015-08-23 | en_US |
| dc.date.issued | 1394-06-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2013-11-02 | en_US |
| dc.date.submitted | 1392-08-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | مکاریان, حسن, شهقلی, حسن. (1394). تأثیر کودهای آلی و زیستی بر رشد و عملکرد گوجه‌‌فرنگی (.Lycopersicon esculentum Mill) و کلونیزاسیون باکتری‌ها در خاک. علوم باغبانی, 29(2), 185-195. doi: 10.22067/jhorts4.v0i0.27707 | fa_IR |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v0i0.27707 | |
| dc.identifier.uri | https://jhs.um.ac.ir/article_34508.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/818195 | |
| dc.description.abstract | به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی و زیستی بر رشد و عملکرد گیاه گوجه‌‌فرنگی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهرود در سال 1390 انجام شد. تیمارها شامل کودهای آلی در 3 سطح (ورمی‌کمپوست 1700 کیلوگرم در هکتار، کودگاوی 3350 کیلوگرم در هکتار و شاهد) و کودهای زیستی در 4 سطح (ازتوباکتر کروکوکوم، سودوموناس پوتیدا، سودموناس فلورسنس و شاهد) بودند. مایه تلقیح برای هریک از باکتری‌ها 3 لیتر در هکتار بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل کاربرد ورمی‌کمپوست و سودوموناس فلورسنس باعث افزایش معنی‌دار جمعیت باکتری‌ها نسبت به شاهد گردید. کاربرد ورمی‌کمپوست به‌ترتیب باعث افزایش 5/28 و 7/4 درصدی وزن خشک ساقه و ارتفاع ساقه اصلی نسبت به شاهد گردید. ورمی‌کمپوست و کودگاوی به‌ترتیب تعداد میوه را 2/29 و 19 درصد و عملکرد میوه را 15 و 10 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. کاربرد ازتوباکتر کروکوکوم وزن خشک ساقه، ارتفاع ساقه و عملکرد گوجه‌‌فرنگی را به‌ترتیب 14/32، 23/7 و 2/21 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. اثر متقابل تیمارها بر صفت قطر ساقه، وزن خشک برگ و تعداد میوه در بوته معنی‌دار بود. به‌طوری‌که بیشترین مقادیر صفات فوق در ترکیب ورمی‌کمپوست با کودهای زیستی حاصل شد. با توجه به نتایج این آزمایش، به‌کارگیری کودهای آلی و زیستی می‌تواند از طریق اثرات هم‌افزایی باعث افزایش معنی‌دار رشد و عملکرد گوجه‌‌فرنگی شده و جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی در تولید ارگانیک گوجه‌‌فرنگی باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 363 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.relation.ispartof | علوم باغبانی | fa_IR |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v0i0.27707 | |
| dc.subject | ازتوباکتر کروکوکوم | fa_IR |
| dc.subject | سودوموناس | fa_IR |
| dc.subject | کود گاوی | fa_IR |
| dc.subject | ورمی‌کمپوست | fa_IR |
| dc.title | تأثیر کودهای آلی و زیستی بر رشد و عملکرد گوجه‌‌فرنگی (.Lycopersicon esculentum Mill) و کلونیزاسیون باکتری‌ها در خاک | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقالات پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه شاهرود | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه شاهرود | fa_IR |
| dc.citation.volume | 29 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 185 | |
| dc.citation.epage | 195 | |
