اثر تنش خشکی بر عملکرد و صفات کمی و کیفی انگور رقم بیدانه سفید در منطقه تاکستان

Abstract

خشک کردن خاک قسمتی از منطقه ریشه (PRD) یک تکنیک آبیاری جدید است که آب مورد استفاده گیاه به نصف کاهش مییابد بدون اینکه کاهش زیادی در عملکرد آن بوجود آید. به منظور بررسی اثر خشک کردن خاک قسمتی از منطقه ریشه و هرس سبز برعملکرد و کیفیت انگور بیدانه سفید، آزمایشی بصورت اسپلیت پلات با طرح پایهی بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه تاکستان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح آبیاری (آبیاری ازدو طرف، آبیاری ازطرف جنوب و آبیاری از طرف شمال) و سه سطح شدت هرس سبز (هرس سنگین، هرس متوسط و هرس سبک) بودند که روی تاک ها اعمال گردیدند. نتایج تجزیه آماری و مقایسه میانگین ها بر اساس آزمون دانکن نشان داد که اثر تیمار PRD بر روی میزان pH و درصد قند آب میوه (TSS) در سطح 5% معنی دار ولی بر عملکرد تاک، میزان کشمش تولیدی و سایر شاخص های کمی گیاه معنیدار نمی باشد. با توجه به اینکه میزان آب مصرفی در آبیاری دو طرفه دو برابر آبیاری یک طرفه یا روش PRD می باشد این نتایج حاکی از آن است که می توان با روش PRD آب مصرفی را به نصف تقلیل داد بدون اینکه عملکرد و میزان کشمش تولیدی کاهش یابد. اختلاف معنیداری بین سطوح شدت هرس سبز از نظر عملکرد بوته، وزن شاخه های هرس شده، وزن و قطر حبه، وزن و طول خوشه و وزن کشمش تولیدی وجود داشت، بیشترین میزان عملکرد و کشمش تولیدی از هرس متوسط و کمترین مقدار آنها از هرس سنگین حاصل شد. اثر متقابل شدت هرس وPRD بر وزن و قطر حبه، طول و وزن خوشه، عملکرد تاک و کشمش تولیدی در سطح 1% معنیدار بود، به این ترتیب که تیمار آبیاری دو طرفه با هرس متوسط و تیمار آبیاری از طرف شمال با هرس متوسط و تیمار آبیاری از طرف جنوب همراه با هرس سبک نسبت به سایر تیمارها بیشترین میزان عملکرد را دارا بودند.