آثار تاریخ و آرایش کاشت بر عملکرد و اجزا عملکرد میوه خربزه چارجو

Abstract

به منظور بررسی آثار تاریخ و آرایش کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد میوه خربزه (Cucumis melo var inodorus) چارجو، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و به‌صورت اسپلیت فاکتوریل و در چهار تکرار به مدت دو سال از سال 1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد اجرا گردید. چهار تاریخ کاشت (20 فروردین، اول اردیبهشت، 15 اردیبهشت و اول خرداد) کرت اصلی و ترکیبی از فواصل ردیف (180، 230 و 280 سانتی‌متر) و فواصل بوته (50 و 70 سانتی‌متر) کرت فرعی را تشکیل می‌دادند. کاشت به صورت جوی و پشته‌ای بود. کرت‌های با فواصل ردیف 180، 230 و 280 سانتی‌متر به ترتیب دارای شش، پنج و چهار ردیف کاشت بودند. به منظور تعیین کل عملکرد میوه، متوسط وزن میوه، تعداد میوه در بوته و در هکتار، میوه ردیف های میانی با دست برداشت گردید. پس از پایان هر سال تجزیه واریانس ساده روی عملکرد میوه و سایر صفات مورد بررسی انجام و مقایسه میانگین صفات به روش LSD انجام شد. جهت تجزیه داده‌ها از نرم افزار آماری SAS استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد با تاخیر کاشت عملکرد میوه کاهش یافت. تسریع مراحل نمو و کوتاه شدن دوره تجمع مواد فتوسنتزی تحت فشار حرارتی و رشد رویشی کمتر، احتمالاً موجب کاهش وزن میوه با تاخیر در کاشت شد. عملکرد میوه با افزایش فاصله ردیف کاهش یافت. فاصله ردیف 180 سانتی‌متر بیشترین عملکرد میوه را تولید نمود. فاصله بین بوته‌های 50 و 70 سانتی‌متر از نظر عملکرد میوه تفاوتی نبود. با توجه به نتایج دو سال آزمایش و در نظر گرفتن عملکرد میوه و وزن میوه تاریخ کاشت مناسب در منطقه برای خربزه چارجو نیمه دوم فروردین می‌باشد. آرایش کاشت مناسب با توجه به نتایج این آزمایش فاصله ردیف 180 سانتی‌متر و فاصله بین بوته‌ی 70 سانتی‌متر بود.