مطالعة ویژگی‌های کمی و کیفی ارقام روز کوتاه پیاز در اصفهان

Abstract

چکیده به منظور بررسی سازگاری و خصوصیات عملکرد سوخ 12 رقم پیاز روزکوتاه جهت کشت پاییزه در اصفهان آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان طی دو سال زراعی 87-1386 و 88-1387 انجام شد. ارقام عبارت بودند از : 1- پگاسوس، 2- گرانو 6835 (ایکس پی07596835)، 3- هیبرید سیروس، 4- تگزاس ارلی وایت، 5- هیبرید جاگوار، 6- سنچوری (ای ایکس07592000)، 7- کالرا، 8- هیبرید پریماورا، 9- لاهویا، 10- تگزاس یلو گرانو 502 (رقم مورد کشت در منطقه)، 11- کونتسا و 12- هیبرید ساوانا سوییت. بذور ارقام در مهر ماه به صورت ردیفی درکرت کشت گردید و عملیات زراعی معمول انجام شد. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اثر سال معنی‌دار نگردید لذا داده‌ها در هم ادغام و آنالیز گردید. نتایج نشان داد که رقم هیبرید سیروس بیشترین عملکرد کل (39/109 تن در هکتار) و عملکرد بازارپسند (47/94 تن در هکتار) و رقم لاهویا کمترین عملکرد کل (19/28 تن در هکتار) و عملکرد بازارپسند (17/16 تن درهکتار)، را با اختلاف معنی داری نسبت به سایر ارقام تولید کردند. عملکرد کل و عملکرد بازارپسند رقم تگزاس یلو گرانو502 با اختلاف معنی داری نسبت به هیبرید سیروس در مرحله بعد قرارگرفت. تغییرات میانگین‌های قطر و ارتفاع سوخ ارقام تقریباً روندی مشابه تغییرات عملکرد نشان داد. ارقام هیبرید جاگوار و لاهویا به ترتیب با 66/4 و 58/2 میلی متر بیشترین و کمترین قطر گردن سوخ را داشتند. بیشترین میزان مادة خشک سوخ (38/10 درصد) و کل مواد جامد محلول سوخ (7/10 درصد) در رقم کونتسا حاصل شد. کمترین میزان مادة خشک سوخ (9/7 درصد) و کل مواد جامد محلول سوخ (04/7 درصد) بترتیب در ارقام پریماورا و ساوانا سوئیت بدست آمد. همبستگی ماده خشک و مواد جامد محلول با ضریب 71/0 معنی دار گردید. به طور کلی رقم هیبرید سیروس سازگاری مناسبی به شرایط منطقه نشان داد.

واژه‌های کلیدی: پیاز، ارقام روزکوتاه، سازگاری، عملکرد سوخ، ماده خشک، مواد جامد محلول