استفاده از تکنیک افزودن نسبی (RAR) نیتروژن برای کاهش سمیت آمونیوم در گیاه خیار

Abstract

چکیده در این آزمایش اثر نسبت های مختلف آمونیوم و نیترات بر روی رشد گیاه خیار در محیط هیدروپونیک بررسی شد. این مطالعات نشان داد که تنش آمونیوم در خیار، که یک گونه حساس به سمیت آمونیوم است، می‌تواند بوسیله تطبیق سرعت کاربرد نیتروژن در محیط کشت نسبت به تقاضای گیاه به نیتروژن کم شود. آمونیوم در یک آهنگ افزایش نسبی 15/0 و 25/0 بطور روزانه بکار رفت. برای مقایسه، گیاهان در غلظتهای ثابت 1 و 4 میلی مولار آمونیوم هم کشت شدند. وزن تر گیاهان رشد کرده با آمونیوم به عنوان تنها منبع نیتروژن در افزایش نسبی 15/0 در روز مشابه گیاهان تغذیه شده با نیترات بود، در حالی که سرعت کاربرد بالای آمونیوم در 25/0 در روز کاهش کمی را در رشد گیاه ایجاد نمود. آمونیوم رشد گیاه را در غلظت 4 میلی مولار کاهش داد. نسبت رشد ریشه به شاخه نیز در گیاهان تغذیه شده با آمونیوم کاهش یافت. غلظت کلسیم در برگهای گیاهان تغذیه شده با آمونیوم در مقایسه با گیاهان تغذیه شده با نیترات کمتر بود. تیمارهای مختلف اثر معنی داری بر کلروفیل فلورسانس برگ نداشت. بنابراین، از این آزمایش نتیجه‌گیری شد که تکنیک افزودن نسبی حداقل در نسبتهای پایین 15/0 در روز اثر منفی آمونیوم بر رشد گیاه خیار را از بین می برد.

واژه های کلیدی: خیار، هیدروپونیک، نیترات، سمیت آمونیوم، آهنگ افزایش نسبی نیتروژن، کلسیم