نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخندان میرکوهی, عزیزالهfa_IR
dc.contributor.authorواعظ موسوی, سیده راضیهfa_IR
dc.contributor.authorخلیقی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorنادری, روح انگیزfa_IR
dc.date.accessioned1400-03-19T21:42:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-06-09T21:42:19Z
dc.date.available1400-03-19T21:42:19Zfa_IR
dc.date.available2021-06-09T21:42:19Z
dc.date.issued2019-02-20en_US
dc.date.issued1397-12-01fa_IR
dc.date.submitted2017-12-27en_US
dc.date.submitted1396-10-06fa_IR
dc.identifier.citationخندان میرکوهی, عزیزاله, واعظ موسوی, سیده راضیه, خلیقی, احمد, نادری, روح انگیز. (1397). مدیریت رشد و گل‌دهی شمعدانی معمولی ( Pelargonium hortorum) در فضای رشد محدود باغ شیشه‌ای (تراریوم). علوم باغبانی, 32(4), 567-580. doi: 10.22067/jhorts4.v32i4.69721fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v32i4.69721
dc.identifier.urihttps://jhs.um.ac.ir/article_36615.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/817871
dc.description.abstractاین پژوهش به منظور مدیریت رشد و بهبود کیفیت گل­دهی شمعدانی (Pelargonium hortorum L.H. Bailey) در باغ شیشه­ای (تراریوم) در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 5 تکرار و 15 تیمار تنظیم کننده­رشد انجام شد. گیاهان شمعدانی در ابتدا با دو نوع کند کننده رشد شامل کلرمکوات کلرید (سایکوسل) در غلظت صفر، 1000 و 2000 میلی­گرم در لیتر و پاکلوبوترازول در غلظت صفر، 25 و 50 میلی­گرم در لیتر و سپس برای مدیریت گل­دهی با غلظت­های صفر، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر بنزیل آدنین تیمار شدند. ویژگی­های رویشی، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، میزان رنگیزه­های فتوسنتزی و همین­طور ویژگی­های مربوط به گل­دهی ارزیابی شد. هر دو کندکننده رشد در غلظت بالا منجر به کاهش معنی­دار ارتفاع شدند، در حالی‌که درمورد صفات قطر ساقه، تعداد برگ و سطح برگ پاکلوبوترازول باعث کاهش معنی­دار نسبت به شاهد شد ولی سایکوسل تأثیر معنی‌داری نشان نداد. هم چنین کاربرد کندکننده­های رشد باعث کاهش معنی­دار رنگیزه­های برگ شامل، کلروفیل­ها و نیز آنتوسیانین­ها شد. کاربرد بنزیل آدنین به تنهایی و در اثر متقابل با کندکننده­های رشد باعث افزاش میزان کلروفیل­های برگ شد. میزان رنگیزه­های فتوسنتزی، سطح برگ و نیز قطر ساقه صفاتی بودند که در اثر بنزیل آدنین در مقایسه با کاربرد کندکننده­های رشد افزایش نشان دادند در حالی‌که سایر صفات تحت تأثیر تیمار بنزیل آدنین قرار نگرفتند. به‌طور کلی، تیمار 50 میلی­گرم در لیتر پاکلوبوترازول و بدون نیاز به بنزیل آدنین باعث بهبود شاخص­های تولید گیاه شمعدانی شد.fa_IR
dc.format.extent436
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofعلوم باغبانیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v32i4.69721
dc.subjectبنزیل آدنینfa_IR
dc.subjectتنظیم کننده رشدfa_IR
dc.subjectسایکوسلfa_IR
dc.subjectپاکلوبوترازولfa_IR
dc.subjectگیاهان زینتیfa_IR
dc.subjectگیاهان گلدانیfa_IR
dc.subjectگلکاریfa_IR
dc.titleمدیریت رشد و گل‌دهی شمعدانی معمولی ( Pelargonium hortorum) در فضای رشد محدود باغ شیشه‌ای (تراریوم)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالات پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume32
dc.citation.issue4
dc.citation.spage567
dc.citation.epage580


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد