نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجابری, مسلمfa_IR
dc.contributor.authorبرادران, رضاfa_IR
dc.contributor.authorموسوی, سید غلامرضاfa_IR
dc.contributor.authorاقحوانی شجری, مهساfa_IR
dc.date.accessioned1400-03-19T21:35:22Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-06-09T21:35:22Z
dc.date.available1400-03-19T21:35:22Zfa_IR
dc.date.available2021-06-09T21:35:22Z
dc.date.issued2015-11-22en_US
dc.date.issued1394-09-01fa_IR
dc.date.submitted2014-02-17en_US
dc.date.submitted1392-11-28fa_IR
dc.identifier.citationجابری, مسلم, برادران, رضا, موسوی, سید غلامرضا, اقحوانی شجری, مهسا. (1394). مطالعه اثر کودهای زیستی و دور آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum- graecum L.). علوم باغبانی, 29(3), 426-434. doi: 10.22067/jhorts4.v0i0.32414fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v0i0.32414
dc.identifier.urihttps://jhs.um.ac.ir/article_34845.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/817798
dc.description.abstractبه منظور بررسی تأثیر دور آبیاری و کودهای زیستی بر خصوصیات کمی و عملکرد گیاه شنبلیله، آزمایشی به‌صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی دانشگاه آزاد بیرجند در بهار سال زراعی 90-1389 صورت گرفت. تیمارهای آزمایش شامل دور آبیاری (با فواصل 6، 9 و 12 روز یک‌بار) و تلقیح با کودهای زیستی (در پنج سطح شامل نیتروکسین، بیوفسفر، قارچ‌های میکوریزایG.mosseae و G.intraradices و یک سطح شاهد فاقد کود) بودند. صفات مورد مطالعه در این آزمایش شامل ارتفاع، تعداد شاخه جانبی، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، عملکرد برگ و عملکرد دانه بود. نتایج نشان داد که تیمار دور آبیاری و کود زیستی بر اکثر صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. اثر متقابل تیمار آبیاری و کود زیستی در سطح احتمال پنج درصد بر عملکرد دانه و در سطح یک درصد بر عملکرد برگ شنبلیله معنی دار بود. بهترین دور آبیاری برای حصول حداکثر عملکرد دانه (16/48 گرم در مترمربع) و عملکرد برگ (50/159 گرم در مترمربع)، دور آبیاری با فواصل 6 روز یک‌بار بود. افزایش دور آبیاری باعث کاهش عملکرد دانه، برگ و سایر صفات مورفولوژیک گیاه دارویی شنبلیله گردید. بیشترین عملکرد دانه در بین کودهای زیستی، به ترتیب مربوط به کودهای بیوفسفر (68/35 گرم در مترمربع) و میکوریزا موسه آ (96/34 گرم در متر مربع) بوده که تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند و بیشترین عملکرد برگ نیز در تیمار کود زیستی میکوریزا موسه آ (66/128 گرم در مترمربع) به دست آمد. به‌طورکلی، نتایج این تحقیق در مورد استفاده از کودهای زیستی حاکی از آن است که کاربرد کودهای بیولوژیک حاوی ریز موجودات باکتریایی و یا قارچی، در بهبود ویژگی‌های رشدی و عملکرد گیاه دارویی شنبلیله، تأثیر مثبتی داشته است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofعلوم باغبانیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v0i0.32414
dc.subjectآبیاریfa_IR
dc.subjectبیوفسفرfa_IR
dc.subjectریز موجوداتfa_IR
dc.subjectصفات کمیfa_IR
dc.subjectگیاه داروییfa_IR
dc.titleمطالعه اثر کودهای زیستی و دور آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum- graecum L.)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالات پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدفتر هماهنگی امور اقتصادی و بین الملل استانداری خراسان جنوبیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد بیرجندfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجندfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه فردوسی مشهدfa_IR
dc.citation.volume29
dc.citation.issue3
dc.citation.spage426
dc.citation.epage434


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد