تأثیر غلظت‌های مختلف آهن و رژیم پلکانی آهن بر برخی صفات مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و خصوصیات گلدهی گیاه همیشه بهار

Abstract

به منظور بررسی اثرات افزایش تدریجی غلظت آهن در طی رشد گیاه همیشه بهار (Calendula officinalis)، آزمایشی با سه تیمار آهن و 4 تکرار در پاییز سال 1396 در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام گرفت. تیمارها شامل غلظت ثابت 4 و 35 میکرومولار آهن (کلات آهن (III) – N, N – اتیلن دی آمین دی هیدروکسی فنیل استیک اسید (Fe(III)-EDDHA)) و تیمار سوم رژیم پلکانی بود که گیاهان در ابتدای کشت غلظت 4 میکرومولار آهن را دریافت و هر هفته دو میکرومولار به غلظت آهن دریافتی اضافه می­شد. در نهایت غلظت آهن دریافتی به 26 میکرومولار رسید. نتایج حاکی از آن بود که از نظر صفات حجم ریشه و فعالیت آنزیم پراکسیداز گیاهان تحت تیمار 4 میکرومولار آهن برتری نشان دادند. اما بالاترین بیوماس مربوط به تیمار 35 میکرومولار آهن و رژیم پلکانی بود. در حالی که بیشترین شاخص کلروفیل a وb ، کلروفیل a+b و کاروتنوئید، وزن خشک ریشه و گل، عمر گل، تعداد گل و وزن تر گل اول در گیاهان تحت رژیم پلکانی آهن ملاحظه شد. به علاوه بالاترین و پایین‌ترین میزان فتوسنتز "در مرحله دوم اندازه‌گیری" (به‌ترتیب، 2/12 و 5/4 میکرومول بر متر مربع برثانیه) و تعرق (به‌ترتیب، 9/1 و 8/0 میلی‌مول بر متر مربع بر ثانیه) مربوط به گیاهان تحت رژیم پلکانی آهن بود. لذا رژیم پلکانی بعنوان روش مناسب جهت تغذیه آهن در گیاه همیشه بهار در کشت بدون خاک قابل توصیه است.