واکنش توده‌های بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla L.) به جهت‌های جغرافیایی ردیف کاشت در شرایط کم آبیاری و خاک شور

Abstract

در شرایط نامناسب محیطی با ایجاد میکروکلیما امکان افزایش عملکرد وجود دارد؛ در این راستا در شرایط خاک شور و سدیمی و کم‌آبیاری آزمایشی در سال زراعی 96-1395 در شمال شرقی اهواز به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل جهت جغرافیایی کاشت (شاهد (کاشت مسطح غیر خطی) وکاشت در جوی در جهت‌های شمالی- جنوبی، شرقی- غربی، شمال شرقی- جنوب غربی، شمال غربی- جنوب شرقی) و توده‌های بابونه (اهواز، اصفهان و شیراز) بود. بالاترین تعداد گل در بوته (5/78) و عملکرد گل خشک (126 گرم در متر مربع) در جهت کاشت شمال- جنوب و بیش‌ترین عملکرد بیولوژیک (417 گرم در متر مربع) در جهت کاشت شمال غربی- جنوب شرقی در تیمار توده اصفهان به‌دست آمد. بالاترین درصد اسانس (06/1 درصد) در توده اصفهان در جهت شرق- غرب مشاهده شد. کم‌ترین (14/3 کیلوگرم در هکتار) و بالاترین (1/10 کیلوگرم در هکتار) عملکرد اسانس در توده اصفهان و به ترتیب در کاشت مسطح غیر خطی و جهت شرق- غرب مشاهده شد که 221 درصد افزایش را نشان داد. بالاترین درصد کامازولن در توده اهواز (شمال- جنوب)، بی‌فارنسن در توده شیراز (جنوب غربی- شمال شرقی) و آلفا-بیسابولون اکساید آ در توده اصفهان (شمال- جنوب) به‌دست آمد. کم‌ترین ضریب استهلاک نوری (50/0) در کشت مسطح مشاهده شد. به‌طور کلی کاشت ردیفی در جوی و در جهت جغرافیایی مناسب می‌تواند یک روش بسیار کم هزینه برای افزایش محصول باشد.