تاثیر شوری بر رشد و پارامترهای فیزیولوژیک نهال چهار رقم زیتون (Olea europea L.) در شرایط گلخانه‌ای

Abstract

زیتون اگرچه گیاهی به نسبت مقاوم به شوری است اما خشکسالی های اخیر و کاهش کیفیت آب آبیاری سبب کاهش عملکرد این گیاه به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک کشور شده است. انتخاب ارقام مقاوم به شوری از مهم‌ترین روش‌های موثر در بهره‌وری از آب و خاک‌های شور است. لذا به منظور بررسی تحمل به شوری چهار رقم زیتون (آمیگدال، دکل، شیراز و زرد) پژوهشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در چهار سطح شوری (0، 100، 150 و 200 میلی‌مولار کلرید سدیم) در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام گرفت. نتایج نشان داد با افزایش شوری ارتفاع نسبی، سطح نسبی برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، محتوای آب برگ، میزان کلروفیل فلورسانس و کلروفیل نسبی کاهش اما شاخص خسارت ظاهری، پرولین و پراکسیداسیون غشای لیپیدی افزایش یافت. ارقام زیتون نیز در شرایط یکسان تنش واکنش های متفاوتی از خود بروز دادند به گونه ای که مقایسه پارامترهای اندازه گیری شده مذکور در چهار رقم نشان داد که رقم زرد و شیراز مقاوم-ترین و آمیگدال حساس ترین رقم زیتون به شوری بود.