تاثیر سالیسیلیک اسید و سولفات منیزیم کلاته بر بهبود کیفیت میوه (ویژگی های فیزیکی) گلابی رقم لوئیزبون

Abstract

لزوم دارا بودن مشخصات کیفی مطلوب در میوه گلابی از نظر صفات وزن مخصوص میوه (معیار اصلی درجه بندی گلابی) و نسبت طول به قطر (درجه بندی فرعی) به دلیل نقش آن ها در بازارپسندی و نرخ گذاری این محصول بدیهی است. کیفیت میوه در هنگام برداشت به عنوان یکی از اجزاء باروری گیاه تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله تغذیه قرار می گیرد. در پژوهش حاضر، اثر محلول‌پاشی سالیسیلیک اسید با غلظت های صفر، 1/0 و 5/0 گرم در هزار و سولفات منیزیم کلاته با غلظت های صفر، 5/0 و 7/0 گرم در هزار بر شاخص های فیزیکی کیفیت میوه گلابی رقم لوئیزبون بصورت ساده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت. گیاهان تحت آزمون ده ساله و در یک باغ محصور و یکنواخت گلابی در روستای جهان آباد از توابع استان قزوین قرار داشتند. پس از اعمال تیمارهای فوق، اندازه گیری صفات وزن میوه، حجم میوه، وزن مخصوص میوه (W/V)، طول میوه، قطر میوه و شاخص شکل میوه (L/D) در سال 1392 صورت گرفت. نتایج نشان داد که تغذیه گیاه با ترکیبات آلی و معدنی بر ویژگی های کیفی میوه تاثیر داشت و بین ترکیبات مختلف تیماری از این نظر اختلاف معنی داری وجود داشت (p < 0.01). به طوری که دامنه تغییرات بین تیمارهای مختلف در خصوص صفات طول میوه بین 67/64 تا 82/76 میلی متر، قطر میوه بین 01/45 تا 81/57 میلی متر، نسبت طول به قطر 28/1 تا 59/1 میلی متر، حجم میوه 67/54 تا 7/128 سانتی متر مکعب، وزن میوه 39/67 تا 7/121 گرم و وزن مخصوص میوه 72/0 تا 97/0 گرم بر سانتی متر مکعب متغیر بود. نتایج نشان داد که میوه های تیمار شده با سالیسیلیک اسید با غلظت 5/0 نسبت به سایرین دارای نسبت طول به قطر بالاتر و وزن مخصوص پائین تری بوده و تیمار فوق می تواند بسته به هدف به عنوان تغذیه پیشنهادی جهت تولید میوه های گلابی کشیده تر و سبک تر مورد توجه قرار گیرد. مضاف بر این، تیمار توام سالیسیلیک اسید با غلظت 5/0 و سولفات منیزیم کلاته با غلظت 7/0 گرم در هزار نیز بدلیل اختصاص بیشترین وزن مخصوص میوه به خود می تواند به عنوان تغذیه پیشنهادی جهت تولید میوه های گلابی با وزن بیشتر مدنظر قرار گیرد.