تأثیر محلول‌پاشی کلسیم، منیزیم و جیبرلین بر عارضه نکروز چوب خوشه انگور رقم بی‌دانه سفید
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
790.8کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقالات پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
نکروزه شدن چوب خوشه انگور یک ناهنجاری فیزیولوژیکی است که از طریق ایجاد لکه‌های نکروزه باعث خشک‌شدن و ریزش گل و حبه‌های انگور می‌شود. به‌‌منظور بررسی اثرات محلول‌پاشی کلسیم، منیزیم و هورمون اسید جیبرلیک و ارتباط بین غلظت عناصر مختلف در برگ و چوب خوشه با عارضه نکروزه شدن خوشه انگور، پژوهشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در سال 1390 در یکی از تاکستان‌های ارومیه بر روی انگور رقم بی‌دانه سفید انجام گرفت. بعد از اتمام مرحله تمام گل و یک هفته بعد، تاک‌ها دو و پنج بار با کودهای سولفات منیزیم و کلرید کلسیم با غلظت 2 درصد به تنهایی و در ترکیب با هم محلول‌پاشی شدند. هم‌چنین محلول‌پاشی هورمون جیبرلین در دو مرحله (70 درصد گلدهی با غلظت 20 پی‌پی‌ام و مرحله تشکیل میوه با غلظت 40 پی‌پی‌ام) انجام پذیرفت. در مرحله شروع رسیدگی حبه‌ها شدت علایم عارضه روی خوشه‌ها و غلظت عناصر معدنی (نیتروژن، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و نسبت پتاسیم به مجموع کلسیم و منیزیم) در چوب خوشه و برگ اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی عناصر منیزیم و کلسیم تأثیر مثبتی در کاهش بروز عارضه نکروز چوب خوشه انگور داشت. بیش‌ترین و کم‌ترین شدت این عارضه به‌ترتیب در نمونه‌های تیمارهای شاهد و دو بار محلول‌پاشی شده با سولفات منیزیم دو درصد مشاهده شد. هر چند غلظت عناصر مختلف در برگ و چوب خوشه تحت تأثیر تیمارهای مختلف قرار گرفت ولی ارتباط منطقی و مشخصی بین غلظت عناصر مختلف در برگ و چوب خوشه با عارضه نکروز چوب خوشه، مشاهده نشد. نتایج به‌طور کلی نشان داد که محلول‌پاشی کودهای حاوی عناصر منیزیم و کلسیم می‌تواند در کاهش عارضه نکروز چوب خوشه انگور مؤثر باشد. در حالیکه محلول‌پاشی هورمون جیبرلین نقشی در کاهش شدت ناهنجاری نشان نداد.
کلید واژگان
تغذیهتاک، حبه
ریزش
ناهنجاری
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2018-05-221397-03-01
سازمان پدید آورنده
مرکز تحقیقات کشاورزی ارومیهدانشگاه ارومیه
مرکز تحقیقات کشاورزی ارومیه
