نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقاسم زاده, حسنfa_IR
dc.contributor.authorغنی زاده, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1400-03-19T18:35:01Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-06-09T18:35:02Z
dc.date.available1400-03-19T18:35:01Zfa_IR
dc.date.available2021-06-09T18:35:02Z
dc.date.issued2012-09-22en_US
dc.date.issued1391-07-01fa_IR
dc.date.submitted2012-11-17en_US
dc.date.submitted1391-08-27fa_IR
dc.identifier.citationقاسم زاده, حسن, غنی زاده, علیرضا. (1391). بررسی تأثیرخطای برآورد ورودی‌های طراحی روسازی بر روی خطای پیش‌بینی عمر روسازی بابهره گیری از روش شبیه‌سازی مونت کارلو. مهندسی عمران فردوسی, 23(2)doi: 10.22067/civil.v23i2.17015fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/civil.v23i2.17015
dc.identifier.urihttps://civil-ferdowsi.um.ac.ir/article_26603.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/815741
dc.description.abstractطرح روسازی‌ در روش‌های مکانیکی- تجربی در معمول بر پایة فرض‌هایی مانند ویژگی‌های لایه‌های روسازی(ضخامت، ضریب کشسانی، ضریب پواسون و ...)، بارگذاری(وزن محور، مختصات چرخها، شمار تکرار و ...) و همچنین سازوکار‌های گوناگون خرابی برای مصالح مختلف انجام می‌شود. به حقیقت پیوستن همه فرض‌ها در طراحی روسازی برای مطالعة عملکرد آن در سال‌های مختلف بهره‌برداری به دلیل وجود خطا در پیش‌بینی آمد و شد خودروهای گوناگون، نبود تعیین دقیق ویژگی‌های مصالح با توجه به هزینه بسیار زیاد برخی از این آزمایش‌ها و همچنین خطاها و محدودیت‌ها در مرحله اجرایی امکان‌پذیر نمی‌باشد. وجود خطا در عامل‌های‌ ورودی طراحی روسازی سبب شده است تا در روش‌های جدید طراحی روسازی وابسته به روش مکانیکی– تجربی، فرآیند طراحی روسازی بصورت یک فرآیند غیرقطعی مطرح شود تا از این راه بتوان اثر خطای عامل‌های ورودی طراحی را بر خطای عامل‌های عملکردی روسازی بررسی و در نهایت قابلیت اطمینان طرح را وارسی کرد. با توجه به محاسبات پیچیدة مورد نیاز در روش‌های مکانیکی – تجربی برای تحلیل و پیش‌بینی عمر روسازی ، روش‌های سنتی بر پایة مشتق‌گیری را نمی‌توان برای تعیین خطای عامل‌های عملکردی روسازی مورد استفاده قرار داد. در این مقاله تأثیر خطای عامل‌های مختلف طراحی روسازی(ضریب کشسانی، ضریب پواسون، ضخامت لایه‌ها و فشار چرخ) بر روی خطای پیش‌بینی عمر خستگی و شیار‌شدگی روسازی با استفاده از روش شبیه‌سازی مونت کارلو)Monte Carlo (مورد بررسی قرار گرفته و اثرهای هر یک از عامل‌های ارائه شده است.برای این منظور با در نظر گرفتن سه مقطع روسازی با ظرفیت سازه‌ای متفاوت، درجه اهمیت هر یک از عامل‌های ورودی بر روی قابلیت اطمینان عمر خستگی و شیارشدگی مشخص شده است. همچنین، امکان استفاده از روش شبیه‌سازی مونت کارلو در گسترش رابطه‌هایی برای پیش‌بینی خطای عمر شیارشدگی و خستگی روسازی به گونه‌ای که نیاز به شبیه‌سازی‌های آینده نباشد، بررسی شده است.fa_IR
dc.format.extent950
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofمهندسی عمران فردوسیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/civil.v23i2.17015
dc.subjectروش مکانیکی- تجربیfa_IR
dc.subjectتحلیل خطاfa_IR
dc.subjectشبیه‌سازی مونت کارلوfa_IR
dc.subjectخستگیfa_IR
dc.subjectشیارشدگیfa_IR
dc.subjectطراحی روسازیfa_IR
dc.titleبررسی تأثیرخطای برآورد ورودی‌های طراحی روسازی بر روی خطای پیش‌بینی عمر روسازی بابهره گیری از روش شبیه‌سازی مونت کارلوfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeیادداشت پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خواجه نصیرالدین طوسیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه صنعتی سیرجانfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue2


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد