ارائه رابطه تجربی جدید برای برآورد قابلیت فشردگی خاک‌های رسی تحکیم نیافته

Abstract

نشست ناشی از تحکیم خاک‌های ریزدانه یکی از مسائل مهم در طراحی‌های مربوط به سازه‌های مختلف عمرانی است. پتانسیل نشست تحکیمی خاک با ضریبی به نام شاخص فشردگی بیان می‌گردد. این تحقیق با هدف بررسی ارتباط مشخصات فیزیکی مختلف خاک با پتانسیل فشردگی آن و ارائه‌ی رابطه‌ی جدیدی برای تخمین منحنی فشردگی و شاخص فشردگی بر اساس مؤثرترین مشخصه‌ی فیزیکی انجام گرفته است. بدین منظور ابتدا نمونه‌های متعددی از مناطق مختلف کشور تهیه و آزمایش‌های مختلف شناسائی و آزمایش تحکیم یک بعدی بر روی آن‌ها با رطوبت‌های اولیه متفاوت انجام گرفت. سپس مقدار شاخص فشردگی برای هر یک از نمونه های آزمایشی، با استفاده از داده‌های آزمایشگاهی و نیز با استفاده از روابط تجربی موجود تعیین گردید. سپس با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS آنالیز همبستگی و رگرسیون بر روی داده‌های به‌دست آمده صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این بررسی‌ها مشخص گردید که روابط تجربی مبتنی بر مشخصه‌های مبین وضعیت ساختمان اولیه‌ی نمونه‌ی نظیر، نسبت پوکی، وزن واحد حجم و رطوبت اولیه از دقت و کارایی بیش‌تری نسبت به سایر روش‌های موجود در تعیین شاخص فشردگی برخوردار است. هم‌چنین در این پژوهش یک رابطه‌ی تجربی یک‌متغیره بر اساس وزن واحد حجم خشک خاک برای برآورد منحنی فشردگی و شاخص فشردگی خاک پیشنهاد گردید.