مطالعه عمل‌آوری، جمع‌شدگی در چسبندگی ملات اصلاح شده پلیمری با بتن، با اعمال "انتقال‌اصطکاک" و "کشش‌مستقیم"
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
830.4کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textپژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
بهبود چسبندگی بین ملات تعمیری و بستر قدیم بستگی به عواملی ازجمله کاهش جمع‌شدگی، عمل‌آوری مناسب و استفاده از پلیمرهای اصلاح‌کننده دارد. لذا در این مقاله، مقاومت چسبندگی بین لایۀ تعمیری و بستر بتنی مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای تعیین مقاومت چسبندگی از روش‌های "انتقال اصطکاک" و "کشش مستقیم" استفاده شده که به ترتیب مقاومت چسبندگی برشی و کششی را تعیین می‌نمایند. ملات‌های استفاده شده حاوی 10، 15 و 20 درصد پلیمر از نوع استایرن‌بوتادین‌رابر، نسبت به وزن سیمان هستند که نتایج با ملات ساده مقایسه شده است. سه نوع عمل‌آوری به کار گرفته شد و جمع‌شدگی ملاتها نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر تأثیر زیاد پلیمر بر چسبندگی و جمع‌شدگی ملاتها است. همچنین ضریب همبستگی بالا بین روش‌های "انتقال اصطکاک" و "کشش مستقیم" مشاهده شد.
کلید واژگان
چسبندگیملات تعمیری
جمع‌شدگی
پلیمر اصلاح کننده
کشش مستقیم
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2020-05-211399-03-01
سازمان پدید آورنده
دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
