عوامل اجتماعی موثر بر گرایش به خودکشی در بین دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان بویراحمد

Abstract

مقدمه: خودکشی یکی از معضلات عمده بهداشتی و روانی-اجتماعی دنیای معاصر است. مطالعه حاضر به منظور بررسی عوامل اجتماعی موثر بر گرایش به خودکشی در بین دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان بویراحمد انجام شد. روش کار: رویکرد مورد استفاده در این پژوهش کمّی بوده و از تکنیک پیمایش و ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان بویراحمد بوده است. براساس جدول لین، تعداد نمونه در سطح 95درصد اطمینان و 5درصد خطای نمونه‌گیری 373 نفر بوده است. روش نمونه‌گیری به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای بوده است. یافته‌ها: بین میزان گرایش به خودکشی با هر پنج بعد دینداری رابطه وجود داشت و این رابطه با هر پنج بعد و به طور کلی منفی بود. رابطه معنا داری بین میزان تغییر پایگاه اجتماعی-اقتصادی با میزان گرایش به خودکشی (رابطه مثبت) و بین میزان حمایت اجتماعی با میزان گرایش به خودکشی (رابطه منفی) وجود داشت. شکست تحصیلی، تجربه طلاق والدین و تجربه سوءاستفاده جنسی نیز از متغیرهای تاثیرگذار در گرایش به خودکشی بودند. این عوامل در مجموع توانستند 1/44 درصد از تغییرات متغیر وابسته (گرایش به خودکشی) را تبیین کنند و 9/55 درصد از واریانس باقیمانده را عوامل دیگری غیر از متغیرهای حاضر در این تحقیق تبیین می‌کنند. نتیجه‌گیری: زمینه‌های اجتماعی گرایش به خودکشی خصوصا در زمان حاضر بسیار مهم و اثرگذار هستند و باید شرایط لازم برای بهبود آنها فراهم شود.