مدل یابی معادلات ساختاری نقش میانجی تاب آوری در رابطه بین الگوهای ارتباطی با رضایت زناشویی

Abstract

مقدمه: خانواده، یک نظام اجتماعی طبیعی است که در همه مراحل تکوین آن زن و مرد، خرده نظام اصلی بوده و عوامل متعددی چون الگوهای ارتباطی و تاب­آوری در رضایت زناشویی آنان نقش دارند. هدف از این پژوهش بررسی مدل­یابی معادلات ساختاری نقش میانجی تاب­آوری در رابطه بین الگوهای ارتباطی با رضایت زناشویی بود. روش کار: در این مطالعه توصیفی- همبستگی، جامعه آماری این پژوهش مردان و زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی وابسته به نظام مشاوره و روانشناسی شهر تهران در سال 1398 بودند. بر اساس فرمول کرامر 480 نفر به صورت نمونه‏گیری در دسترس انتخاب‌ شد که بعد از کنار گذاشتن داده­های گمشده و پرت تعداد 302 نفر در تحلیل باقی ماندند. ابزار مورد استفاده شامل رضایت زناشویی انریچ السون، فورنیر و دراکمن، الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی و تاب­آوری کانر و دیویدسون بود. مدل فرضی با نرم‌افزار SPSS و AMOS نسخه 24 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج نشان داد که بین الگوهای ارتباطی و تاب­آوری با رضایت زناشویی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد (01/0>P). همچنین مسیرهای غیرمستقیم ‏الگوهای ارتباطی نیز از طریق تاب­آوری با رضایت زناشویی در معنادار بود. بر اساس یافته‏های این پژوهش، مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود (061/0=RMSEA). نتیجه­ گیری: می­توان نتیجه‏گیری کرد عواملی همچون الگوهای ارتباطی و تاب­آوری بر رضایت زناشویی تاثیرگذار است. پیشنهاد می شود درمانگران در ارائه راهکارهای ارتقادهنده رضایت زناشویی به این عوامل توجه بیش‌تری مبذول نمایند.