مقایسه اثربخشی آموزش اتوژنیک و آموزش نظم‌دهی عاطفه بر شدت درد زنان مبتلا به کمردرد مزمن

Abstract

زمینه و هدف: معمولاً کمردرد، با مشکلات روان­شناختی، اجتماعی و زیستی-جسمانی همراه است. با مزمن شدن درد، نقش عوامل روان­شناختی و اجتماعی نیز نسبت به عوامل زیستی پررنگ­تر می­شود. به دنبال شکست درمان­های پزشکی در خصوص درد، متخصصین به جنبه­های غیرحسی درد از جمله عوامل روان­شناختی روی آوردند. بنابراین، استفاده از درمان­های روان­شناختی جزء خطوط جدید درمانی قرار ­گرفتند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش اتوژنیک و آموزش نظم­دهی عاطفه بر شدت درد زنان مبتلا به کمردرد مزمن انجام گرفت. روش کار: از نوع طرح­های نیمه‌آزمایشی با پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل است. از بین 60 نفر از بیماران مراجع­کننده به کلینیک درد، که مایل به شرکت در پژوهش بودند؛ تعداد 33 نفر به روش نمونه­گیری در دسترس، انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه آزمایشی و 1 گروه کنترل (11n=) جایگزین شدند. گروه آزمایشی اول، 12 جلسه 90 دقیقه­ای تحت آموزش نظم­دهی عاطفه و گروه آزمایشی دوم نیز در 12 جلسه 90 دقیقه­ای تحت آموزش اتوژنیک قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله­ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش، پرسش نامه درد مک­گیل (The McGill Pain Questionnaire-MPQ) بود. در انتها داده­های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس تک­متغیره و چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج نشان داد که آموزش نظم­دهی عاطفه و آموزش اتوژنیک به کاهش شدت درد زنان مبتلا به کمردرد مزمن منجر شده است (05/0>p). نتیجه­ گیری: با توجه به اثربخشی آموزش­های انجام­شده می­توان گفت، آموزش این مهارت­ها به بیماران مبتلا به کمردرد مزمن می­تواند در کاهش مشکلات جسمانی و روانشناختی آن ها مؤثر باشد و استفاده از آن ها باعث تعدیل هیجان­های منفی از قبیل استرس شده و سطوح ادراک درد را کاهش می­دهد.