تاثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر بیان ژن Drp-1 و Mfn-1 و غلظت MDA در کبد رت های نر تغذیه شده با روغن چند بار حرارت دیده

Abstract

زمینه و هدف: میتوکندری‌ها جایگاه تولید انرژی و از منابع مهم تولید گونه‌های واکنش اکسیژن هستند. اختلال در عملکرد میتوکندری مرتبط با بیماری‌هایی مانند چاقی، دیابت و سرطان می‌باشد. فعالیت ورزشی در بهبود آسیب میتوکندریایی و استرس اکسیداتیو نقش دارد. لذا، هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر بیان ژن LAMP2A، پارکین و غلظت SOD در کبد رت‌های نر تغذیه شده با روغن چند بار حرارت دیده بود. روش کار: در یک مطالعه تجربی، 25 سر رت نر ویستار با میانگین وزن300 تا350 گرم و سن 8 هفته به‌طور تصادفی به 5 گروه کنترل سالم، گروه DFO ، گروه تمرین هوازی + DFO، گروه اکتاپامین + DFO و گروه تمرین هوازی + اکتاپامین + DFO تقسیم شدند. پروتکل تمرین هوازی شامل 4 هفته تمرین هوازی، 5 جلسه در هفته به مدت 20 دقیقه دویدن بر روی تریدمیل بود. تزریق درون صفاقی اکتاپامین و گاواژ روغن حرارت دیده، به ترتیب پنج بار در هفته و هر روز انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، مصرف روغن چند بار حرارت دیده موجب افزایش معنی‌دار بیان ژن پارکین (05/0> p) و کاهش معنی‌دار بیان ژن LAMP2A و غلظت SOD (05/0> p) در مقایسه با گروه سالم شد. تمرین هوازی باعث افزایش معنی‌دار غلظت SOD (05/0> p) و اختلاف غیر معنی‌دار پارکین و بیان ژن LAMP2A (05/0< p) در مقایسه با گروه DFO شدند. اثر تعامل تمرین هوازی و اکتاپامین باعث افزایش معنی‌دار بیان ژن SOD (05/0> p) و اختلاف غیر معنی‌دار بیان ژن پارکین و LAMP2A (05/0< p) در مقایسه با گروه DFO شد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تعامل تمرین هوازی و اکتاپامین می‌تواند باعث بهبود آنتی‌اکسیدان‌ها و میتوفاژی در کبد شود و اختلال ناشی از مصرف روغن چند بار حرارت دیده در میتوکندری را از طریق افزایش فعالیت آنتی‌اکسیدانی بهبود بخشد.