| dc.contributor.author | صحرائی, مژگان | fa_IR |
| dc.contributor.author | عبدی, احمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | جلال, حامد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1400-03-13T06:07:35Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-06-03T06:07:36Z | |
| dc.date.available | 1400-03-13T06:07:35Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-06-03T06:07:36Z | |
| dc.date.issued | 2021-10-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1400-07-09 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | صحرائی, مژگان, عبدی, احمد, جلال, حامد. (1400). اثر محافظتی بربرین کلراید و تمرین هوازی بر مسیرNrf2/HO-1 ، و PPARγ کبدی موش‌های صحرایی دیابتی با استرپتوزوتوسین. مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل, 20(3), 296-306. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7280 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7299 | |
| dc.identifier.uri | http://jarums.arums.ac.ir/article-1-1981-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/811070 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: افزایش شیوع بیماری‌های متابولیک (مثل: دیابت و چاقی) به طور جدی سلامت انسان و ایمنی زندگی را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داده است. یافتن داروهای موثر با ترکیبات طبیعی و فعالیت ورزشی برای درمان بیماری‌های متابولیک از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مصرف بربرین کلراید با تمرین هوازی بر بیان ژن Nrf2، HO-1 و PPARγ کبدی موش‌های صحرایی دیابتی با استرپتوزوتوسین (STZ) می‌باشد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 32 موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه (8=n): دیابت (DM)، دیابت-بربرین (BDM)، دیابت- تمرین هوازی (TDM)، دیابت- تمرین هوازی- بربرین (TBDM) تقسیم شدند. دیابت با تزریق STZ در موش‌های نر القا شد. بربرین کلراید (mg/kg/day 30) یک بار در روز به صورت خوراکی با گاواژ خورانده شد. گروه‌های تمرین به مدت شش هفته برنامه تمرین هوازی فزاینده (18-10 متر در دقیقه، 40-10 دقیقه در روز، پنج روز در هفته) را روی تردمیل انجام دادند.
یافته ها: بیان Nrf2 و HO-1 در گروه‌های BDM (به ترتیب =0.027p و p= 0.038)، TDM (به ترتیب p=0.022 و p=0.028) و TBDM (به ترتیب p=0.000 و p=0.000) افزایش معنی‌داری داشت. این افزایش در گروه‌های TBDM نسبت به BDM (به ترتیب p=0.034 و p=0.034) و TDM (به ترتیب p=0.043 و p=0.046) نیز مشاهده شد. PPARγ در گروه‌های TDM ( p=0.046) و TBDM ( p=0.001) افزایش معنی‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: بربرین کلراید همراه با فعالیت ورزشی احتمالاً از طریق تنظیم افزایشی مسیر Nrf2/HO-1 و PPARγ می‌تواند آسیب کبدی ناشی از STZ را مهار کند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 351 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی اردبیل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشگاه علوم پزشکی اردبیل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Ardabil University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | فعالیت ورزشی | fa_IR |
| dc.subject | بربرین کلراید | fa_IR |
| dc.subject | Nrf2 | fa_IR |
| dc.subject | PPARγ | fa_IR |
| dc.subject | دیابت | fa_IR |
| dc.subject | تربیت بدنی- فیزیولوژی ورزش | fa_IR |
| dc.title | اثر محافظتی بربرین کلراید و تمرین هوازی بر مسیرNrf2/HO-1 ، و PPARγ کبدی موش‌های صحرایی دیابتی با استرپتوزوتوسین | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله اصیل | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 20 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 296 | |
| dc.citation.epage | 306 | |
