بررسی پیامدهای مادری و نوزادی درمان انتظاری در پره اکلامپسی شدید و زودرس

Abstract

سابقه و هدف: پره‌اکلامپسی یکی از مهم‌ترین عوارض بارداری بوده و در 8-2 درصد از کل بارداری‌ها مشاهده می‌شود. پره‌اکلامپسی شدید عوارض مادری و نوزادی بسیاری را به همراه دارد که در نوع زودرس، بیشتر می‌باشد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی پیامدهای مادری و نوزادی درمان انتظاری در پره‌اکلامپسی شدید قبل از 34 هفته انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی گذشته‌نگر، پرونده 55 مادر مبتلا به پره‌اکلامپسی شدید قبل از 34 هفته تحت درمان انتظاری و نوزادان آن‌ها طی سال‌های 98-1393 در کاشان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات استخراج شده از پرونده‌ها شامل: متغیرهای جمعیت‌شناختی مادر و نوزاد، پیامدهای مادری و پیامدهای نوزادی بود. داده‌های جمع‌آوری شده از طریق نرم‌افزار SPSS 16 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردیدند. سطح معناداری معادل 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میزان ابتلا به تشنج، خونریزی پس از زایمان، بستری در ICU و افت پلاکت به ترتیب 5/5، 1/8، 6/3 و 3/7 درصد بود. 9/10 درصد از مادران دچار نارسایی کلیوی و به همین میزان دچار افزایش آنزیم‌های کبدی و همولیز شده بودند. میزان ابتلا به سندروم زجر تنفسی و آپگار پایین در نوزادان به ترتیب 7/44 و 7/12 درصد بود. 4/6 درصد از نوزادان دچار تشنچ و پنوموتوراکس شده بودند و مورتالیته نوزادی در 4/6 درصد از موارد مشاهده گردید. یافته‌ها حاکی از آن بودند که پیامدهای مادری با سن بارداری و پیامدهای نوزادی با تعداد زایمان ارتباط معناداری ندارند (05/0P>)؛ اما پیامد نارسایی کلیه با تعداد زایمان ارتباط معناداری داشت (023/0P=)؛ به طوری که تمام مادرانی که نارسایی کلیه داشتند، در بین نولی‌پارها بودند. علاوه‌براین پیامدهای مرگ نوزادی، سندروم زجر تنفسی، وزن کم هنگام تولد، آپگار پایین دقیقه 5 و پنوموتوراکس، ارتباط معناداری با سن بارداری داشتند (05/0P<)؛ به طوری که هرچه سن بارداری هنگام زایمان کمتر بود، پیامدهای ذکر شده بیشتر می‌شد. نتیجه‌گیری: درمان انتظاری در پره‌اکلامپسی با شروع زودرس برای نوزادان مفید می‌باشد و در صورت پایش‌های دقیق و منظم در مراکز مجهز، عوارض مادری افزایش نخواهد یافت