بررسی نتایج جراحی لانگ ‌‌فیوژن در بیماران با اسکولیوز‌دژنراتیو ناحیه لومبو‌ساکرال

Abstract

زمینه و هدف: اسکولیوز‌دژنراتیو به‌طور شایع ستون فقرات لومبار را در افراد مسن درگیر می‌کند و در نتیجه دژنراسیون ‌فاست و دیسک متعاقب آن به‌وجود آمده و منجر به افزایش درد و پیدایش دفورمیتی پیشرونده می‌شود. با توجه به اهمیت نتایج حاصل از لانگ‌فیوژن و میزان اصلاح کرونال و ساژیتال‌ایمبالانس در بیماران با اسکولیوز‌دژنراتیو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نتایج جراحی لانگ ‌فیوژن در بیماران با اسکولیوز‌دژنراتیو ناحیه لومبو‌ساکرال انجام شد. روش بررسی: مطالعه‌ی حاضر به‌صورت کوهورت آینده‌نگر از شهریور 1397 تا شهریور 1398 در مبتلایان به اسکولیوز‌دژنراتیو کاندید جراحی مراجعه‌کننده به بیمارستان الزهرای اصفهان انجام شد. اطلاعات پایه بیماران شامل سن، جنس، محل آناتومیک انحراف و لغزش مهره، درجه شدت انحراف بر‌اساس زاویه کاب و تعداد دفعات جراحی پیشین بررسی و ثبت شد. مشخصات جراحی انجام شده برای بیمار از پرونده پزشکی شامل رویکرد مورد استفاده، محل آناتومیک ایجاد فیوژن، انجام یا عدم انجام دکمپرشن و تعداد سطوح دکمپرشن و فیوژن، میزان خونریزی حین جراحی، مدت زمان جراحی استخراج گردید. یافته‌ها: در این مطالعه 11 بیمار زن شرکت داشتند. میانگین سنی بیماران 64-55 سال با انحراف معیار 67-7 سال بود. کمترین سن 40 سال و بیشترین سن 66 سال بود. علایم بیماران شامل درد کمر-درد پا (سه مورد)، دردکمر-لنگش عصبی (دو مورد) و درد کمر-درد پا-لنگش عصبی ( شش مورد) بود. همه بیماران تحت دو مرحله عمل جراحی قرار گرفتند. میانگین خونریزی و زمان عمل جراحی در جراحی دوم کاهش معنا‌داری نسبت به جراحی اول داشت. نتیجه‌گیری: جراحی لانگ ‌فیوژن در بیماران با اسکولیوز‌دژنراتیو لومبو‌ساکرال باعث کاهش معناداری در میانگین انحراف، درد بیمار و شدت ناتوانی شش ماه پس از عمل جراحی گردید.