بررسی مروری مدیریت درمان افراد مبتلا به سرطان در طی همه گیری COVID 19

Abstract

مقدمه: شیوع بالای عفونت هلیکوباکتر پیلوری در جهان بخصوص در کشورهای جهان سوم و نقش آن در بدخیمی های معده و پیدایش مقاومت آنتی بیوتیک باعث شده که روشهای درمانی و پیشگیری مختلفی علیه عفونت پیشنهاد گردد. glmM ژن کد کننده فسفوگلوکز آمین موتاز است که می تواند در شناسایی مولکولی هیکوباکتر پیلوری مورد استفاده قرار گیرد. در این مطالعه که بصورت مورد - شاهدی، انجام گرفت از تمام افراد جامعه آماری نمونه های خون و مدفوع دریافت و از سرم نمونه های خون به کمک کیت های الایزا تیتراسیون آنتی بادی های IgA و IgG اندازه گیری گردید. همچنین از نمونه های مدفوع DNA استخراج و از تکنیک PCR برای بررسی حضور ژن glmM استفاده و نتایج حاصله با کمک نرم افزار آماری SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. در بررسی اولیه از نظر میزان سطح آنتی بادی ها در سرم خون افراد تقریباً 86 % از افراد گروه مورد IgA و IgG ضد میکروبی را در خون بصورت همزمان نشان دادند و این در حالی بود که در گروه شاهد این مقدار به 9/59 % رسید. نتایج حاصل از PCR نیز نشان داد که در گروه مورد از 42 نفر 20 نفر دارای ژنglmM و در گروه شاهد هیچ نمونه ی مثبتی از نظر این ژن وجود نداشت. در این تحقیق سعی شد با ارتباط گیری بین میزان تیتراسیون آنتی بادی ها و حضور ژن ویرولانس هلیکوباکتر پیلوری در واقع یک پیش آگهی از احتمال بروز بیماری های حاد و خطرناک در افراد مبتلا به عفونت بررسی شود، که در نهایت با انجام PCR و اندازه گیری تیتر Ab های مذکور و آنالیز داده های حاصله، هیچ رابطه معنی داری بین سطح آنتی بادی های IgA و IgG در خون و حضور ژن glmM در مدفوع مشاهده نشد.