بررسی تجربی تاثیر موانع در افزایش راندمان حرارتی آبگرمکن مخزن‌دار گازسوز

Abstract

این تحقیق، افزایش راندمان حرارتی آبگرمکن مخزن‌دار گازسوز را به صورت تجربی بررسی می‌کند. برای این کار، از شش مانع جهت کاهش سرعت حرکت گازهای خروجی احتراق در تنوره آبگرمکن استفاده شد. با قرار دادن 6 مانع در داخل تنوره، از خروج سریع گازهای حاصل از احتراق جلوگیری به عمل آمد. سه مانع از نظر هندسه و ابعاد تقریبا مانند هم و سه مانع از نظر هندسه و ابعاد متفاوت هستند. همچنین، فاصله بین موانع یکسان در نظر گرفته شد. هندسه و ابعاد موانع از روی بررسی‌های تجربی انتخاب شدند. نتایج تجربی نشان دادند که در صورت استفاده از هندسه، ابعاد و ترتیب بهینه برای موانع، راندمان حرارتی تا 5/82 درصد افزایش می‌یابد. همچنین، نتایج اندازه‌گیری تحلیل‌گر گاز در آزمایشگاه، نشان داد که با بهبود راندمان حرارتی، گازهای آلاینده در خروجی دودکش نیز تقریبا در کمترین مقدار ممکن قرار داشتند. در نهایت، با در نظر گرفتن کمیت‌های تاثیرگذار بر روی عدم قطعیت راندمان حرارتی، با لحاظ سطح اطمینانی تقریباً برابر 95 درصد، عدم قطعیت کل برای راندمان حرارتی مدل بهینه نهایی عدد 17/0± محاسبه گردید.