نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorداودی, احسانfa_IR
dc.contributor.authorصفرپور, پدرامfa_IR
dc.contributor.authorپورقلی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorخزایی, مصطفیfa_IR
dc.date.accessioned1400-02-17T18:26:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-05-07T18:26:51Z
dc.date.available1400-02-17T18:26:49Zfa_IR
dc.date.available2021-05-07T18:26:51Z
dc.date.issued2021-06-22en_US
dc.date.issued1400-04-01fa_IR
dc.date.submitted2020-03-17en_US
dc.date.submitted1398-12-27fa_IR
dc.identifier.citationداودی, احسان, صفرپور, پدرام, پورقلی, مهدی, خزایی, مصطفی. (1400). مدلسازی، طراحی و تحلیل تعلیق صندلی مبتنی بر ساختار سختی منفی به منظور بهبود محیط ارتعاشی خلبان هلیکوپتر. مهندسی مکانیک امیرکبیر (امیرکبیر), 53(4), 7-7. doi: 10.22060/mej.2020.18125.6743fa_IR
dc.identifier.issn2008-6032
dc.identifier.issn2476-3446
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22060/mej.2020.18125.6743
dc.identifier.urihttps://mej.aut.ac.ir/article_4201.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/801245
dc.description.abstractارتعاشات انتقالی به سرنشین هلیکوپتر سرمنشاء بسیاری از مشکلات سلامتی می‌باشد. در این مقاله به منظور بهبود محیط ارتعاشی برای خلبان، یک مکانیزم تعلیق با ساختار سختی منفی پیشنهاد شده است. ساختار سختی منفی در ترکیب با ساختارهای سختی مثبت می‌تواند سختی دینامیکی کل سیستم و در نتیجه انتقال‌پذیری ارتعاش را کاهش دهد. ویژگی اصلی تعلیق پیشنهادی کاهش ارتعاشات انتقالی به سرنشین در کنار حفظ قابلیت باربرداری آن می‌باشد. در اینجا پس از ارائه یک مدل یکپارچه از سیستم تعلیق صندلی – سرنشین، روند طراحی پارامترهای سیستم تعلیق به منظور کاهش ارتعاشات انتقالی به سرنشین ارائه می‌شود. به منظور بررسی عملکرد سیستم تعلیق در حالت واقعی و نزدیک کردن نتایج به واقعیت، شبیه‌سازی‌ها بر اساس سیگنال واقعی اندازه‌گیری شده کف کابین هلیکوپتر Bell-412 انجام شد. سپس با استفاده از استاندارد ISO 2631 و معیارهای مرسوم، میزان ارتعاش صندلی و اجزای مختلف بدن خلبان ارزیابی گردید. نتایج نشان از عملکرد مناسب تعلیق طراحی شده است بطوریکه RMS و VDV ارتعاش عمودی در اجزای مختلف بدن سرنشین نشانگر کاهش متوسط حدود 40% دامنه ارتعاش می‌باشد. همچنین درجه ناراحتی از محدوده " ناراحت کننده" به "مقدار کمی ناراحتی" ارتقا یافت. نتایج همچنین نشان داد که طیف فرکانسی ارتعاش کف کابین به طیف فرکانسی روی صندلی و سر خلبان نزدیک بوده و عملاً مدولاسیون فرکانسی در طی مسیر ارتعاش از کف تا صندلی و سپس سر سرنشین اتفاق نمی‌افتد.fa_IR
dc.format.extent2939
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه صنعتی امیر کبیرfa_IR
dc.relation.ispartofمهندسی مکانیک امیرکبیر (امیرکبیر)fa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22060/mej.2020.18125.6743
dc.subjectمیرایی ارتعاشfa_IR
dc.subjectساختار سختی منفیfa_IR
dc.subjectسیستم تعلیق صندلیfa_IR
dc.subjectارتعاش کل بدنfa_IR
dc.subjectصندلی خلبانfa_IR
dc.subjectارتعاشات غیر خطیfa_IR
dc.subjectمدلسازی سیستم های دینامیکیfa_IR
dc.titleمدلسازی، طراحی و تحلیل تعلیق صندلی مبتنی بر ساختار سختی منفی به منظور بهبود محیط ارتعاشی خلبان هلیکوپترfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده مهندسی مکانیکfa_IR
dc.contributor.departmentگروه طراحی کاربردی دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی دانشگاه شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentهیات علمیfa_IR
dc.contributor.departmentمجتمع دانشگاهی هوافضاfa_IR
dc.citation.volume53
dc.citation.issue4
dc.citation.spage7
dc.citation.epage7


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد