ارتباط مراقبت‌های پرستاری از دست رفته و حمایت سرپرستی درک شده پرستاران

Abstract

زمینه و هدف: مراقبت‌های پرستاری از دست رفته به عنوان تهدید شایعی برای ایمنی و کیفیت خدمات مراقبتی شناخته می‌شود و بررسی آن می‌تواند از این پدیده پیشگیری نموده و یا خدمات از دست رفته پرستاری را به حداقل برساند. حمایت سرپرست در تحت تأثیر قرار دادن تعهد افراد به سازمان، نقش نهایی را بر عهده دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین مراقبت‌های پرستاری از دست رفته و حمایت سرپرستی درک شده پرستاران انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه توصیفی- همبستگی در سال 1398 در بیمارستان تأمین اجتماعی ارومیه انجام شد. نمونه‌ها شامل 139پرستار شاغل در بخش‌های بستری با نمونه‌گیری سرشماری بودند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه سه قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، مراقبت‌های پرستاری از دست رفته کالیش و حمایت سرپرستی درک شده هامر بود. روایی و پایایی هردو پرسشنامه قبلاّ در مطالعات داخل کشور تأیید شده است. داده‌ها با استفاده از آزمون های توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: بیشترین مراقبت‌های پرستاری از دست رفته، کمک به توالت بیمار، آماده کردن وعده‌های غذایی، تغییر پوزیشن هر دو ساعت، مراقبت از دهان و پوست و استحمام بیمار بودند. آزمون همبستگی بین امتیازات کلی حمایت درک شده و مراقبت‌های پرستاری از دست رفته ارتباط معکوس معنی‌داری نشان داد (05/0p<). بین حمایت درک شده و زیرمقیاس بررسی و مراقبت‌های اولیه در مراقبت‌های از دست رفته ارتباط معنی‌دار معکوس وجود داشت. ولی بین حمایت درک شده و زیرمقیاس مراقبت شخصی و برنامه ریزی ارتباط معنی‌داری یافت نشد. نتیجه‌گیری کلی: نتایج این مطالعه نشان داد حمایت درک شده با برخی زیرمقیاس‌های مراقبت‌های پرستاری از دست رفته ارتباط دارد. مدیران پرستاری می‌توانند حمایت از پرستاران بالینی را به عنوان خط مشی‌های بیمارستانی پی‌گیری و اجرا نمایند تا به این شکل از بروز مراقبت‌های از دست رفته جلوگیری و ایمنی بیماران را ارتقاء دهند.