مقایسه اثر پرستاری از راه دور و تمرینات هوازی بر شاخص های آنتروپومتریک و کاردیومتابولیک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

زمینه و هدف: یکی از اهداف درمان دیابت نوع 2، کاهش ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی می­باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه اثر تله­نرسینگ و تمرینات هوازی بر شاخص­های آنتروپومتریک و کاردیومتابولیک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش کار: در تحقیق نیمه­تجربی حاضر 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 به روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب و به 3 گروه تمرینات هوازی، تله­نرسینگ و کنترل تقسیم شدند. تمرینات هوازی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته تمرینات ایروبیک با شدت 70-50 درصد ضربان قلب ذخیره انجام شد. در گروه تله­نرسینگ آموزش بیماران از طریق پیامرسانی با تلفن انجام شد. نتایج: در گروه­های تمرین و تله­نرسینگ، کاهش معنی­داری در قند خون ناشتا (001/0 > P) و HbA1C (به ترتیب: 001/0 > P؛ 005 = P) نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. کاهش معنی­داری در درصد چربی بدن و ضربان قلب ذخیره و افزایش معنی­داری در VO2max در گروه تمرین نسبت به گروه­های تله نرسینگ و کنترل مشاهده شد (001/0 > P). کاهش فشار خون سیستول در گروه­های تمرین (001/0 > P) و تله­نرسینگ (018/0 = P) نسبت به گروه کنترل معنی­داری بود، همچنین این کاهش در گروه تمرین بیشتر از تله­نرسینگ بود (005/0 = P). ولی تفاوت معنی­داری در وزن (083/0 = P) و فشار خون دیاستول (617/0 = P) بین گروه­های تمرین مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: اگرچه هر دو شیوه تمرین هوازی و تله­نرسینگ نقش موثری در مدیریت دیابت دارند اما تمرینات هوازی منافع بیشتری برای عملکرد قلبی-تنفسی و ترکیب بدنی دارد.