بررسی جهش‌های پیش از درمان منجر به مقاومت در برابر داروهای مهارکننده مستقیم ویروس هپاتیت سی در بیماران مبتلا به هپاتیت سی مزمن

Abstract

زمینه و هدف: ویروس هپاتیت سی تنها میزبان آن انسان می‌باشد. در کشور ما ژنوتیپ‌های 1a، 3a و 1b شایع‌ترین ژنوتیپ‌ها هستند. هدف از این پژوهش تعیین فراوانی بروز جهشهای مقاوم به دارو در نواحی NS5A و NS5B که هدف دارو های جدید ضد ویروس هپاتیت C هستند در بیماران مبتلا به هپاتیت سی مزمن با ژنوتیپ 1b بود که با این داروها تحت درمان قرار داشتند. روش­ کار: در این پژوهش تعداد 29 بیمارشرکت داوطلبانه داشتند که مبتلا به هپاتیت سی مزمن با ژنوتایپ 1b بودند و سابقه درمان ناموفق با ریباورین و انترفرون داشتند ولی از نظر درمان با داروهای مستقیم الاثر مورد بررسی در این طرح "بکر یا native" محسوب می­شدند. ژنوم ویروس از نمونه سرم بیماران با استفاده از کیت استخراج RNAی ویروسی شرکت Roche استخراج شد. RT-PCR و nested PCR با استفاده از کیت تاکارا و پرایمرهای اختصاصی خارجی و داخلی نواحی هدف بطور جداگانه انجام گردید. سپس محصولات تعیین توالی شد و نتایج توسط نرم افزار Bio Edit ورژن (7.9.5.3) بررسی شد. سپس با استفاده از نرم افزار CLUSTAL W در نرم افزار MEGA ورژن (6) هم ترازی توالی ها (Multiple Sequencing) صورت پذیرفت. یافته ­ها: تجزیه و تحلیل توالی­های هدف به­منظورشناسایی جهش های مقاوم به داروهای مورد بررسی، بروز این جهش­ها را در برابر دو داروی داکلاتاسویر و لدیپاسویر در 5 بیمار (24/17%) نشان داد. هرچند به­دلیل عدم وقوع جهش­های مقاوم به داروی سوفوسبوویر در ناحیه NS5B، تمام بیماران به درمان ضد ویروسی پاسخ دادند و این پاسخ در پیگیری­های بعدی نیز پایدار بود. نتیجه گیری: استفاده از داروی سوفوسبوویر در درمان بیماران مبتلا به هپاتیت سی مزمن با ژنوتایپ 1b که سخت‌ترین ژنوتایپ این ویروس از نظر پاسخ به درمان­های ضد ویروسی است با نتایج بسیار امیدوارکننده ­ای همراه بود و علیرغم شناسایی جهش­های مقاوم به داروهای داکلاتاسویر و لدیپاسویر، استفاده از سوفوسبوویر به درمان قطعی بیماران انجامید. هرچند بدلیل ماهیت جهش پذیری ویروس پایش روند بروز جهش­های احتمالی که ممکن است منجر به مقاومت در برابر سوفوبوویر شود تا حذف ویروس از کشور بسیار ضروری است.