اثر مصرف عصاره گانودرمالوسیدم و هشت هفته تمرینات استقامتی بر مقادیر پلاسمایی فاکتور‌های نروتروفیک مشتق از مغز و رشد عصب در مردان مبتلا به پارکینسون

Abstract

زمینه و هدف: بیماری پارکینسون دومین بیماری نورودژنراتیو شایع در جهان است. مهم‌ترین جنبه پاتوژنز بیماری پارکینسون از بین رفتن نورون‌های دوپامینرژیک ماده سیاه در مغز میانی می‌باشد که باعث از بین رفتن مهار در هسته‌های قاعده ای و علائم هیپرکینتیک و سفتی می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر مصرف عصاره گانودرمالوسیدم و هشت هفته تمرینات استقامتی بر مقادیر پلاسمایی فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز و فاکتور رشد عصب در مردان مبتلا به پارکینسون بود. روش کار: پژوهش حاضر یک کارآزمایی‌بالینی از نوع نیمه‌تجربی بود. در این تحقیق از بین 86 بیمار مرد مبتلا به پارکینسون در دانشگاه علوم پزشکی اردبیل تعداد تعداد 24 آزمودنی به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در چهارگروه شش‌نفری (1-دارونما، 2-تمرین و دارونما، 3-مکمل و 4-تمرین و مکمل) تقسیم ‌شدند. برنامه ‌تمرینی به‌مدت 8 هفته، هر هفته سه‌ جلسه زیر نظر متخصص ‌فیزیولوژی ‌ورزشی و متخصص‌ مغز و اعصاب با شدت 50 الی 65 درصد ضربان قلب بیشینه در باشگاه ورزشی انجام‌شد. نمونه‌ خونی آزمودنی‌ها؛ 24ساعت قبل از اولین جلسه و 24ساعت پس از آخرین جلسه تمرین ‌ورزشی و پس از گذراندن حدود 10 ساعت ناشتایی‌ شبانه، جمع‌آوری ‌شد. برای اندازه گیری سطوح پلاسمایی فاکتور NGF و BDNF به روش الایزا و از کیت‌های مخصوص استفاده شد. عصاره‌ گانودرما لوسیدم ساخت شرکت بیز و تائیدشده توسط سازمان غذا و دارو تهیه و به تناسب وزن افراد در اختیار آزمودنی‌ها قرارگرفت. از پودر نشاسته نیز به عنوان دارونما استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس ‌یک‌طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان‌داد که برای مقادیر پلاسمایی فاکتور رشد عصب و فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز در گروه‌های تمرین، مکمل و تمرین-مکمل اختلاف معنی‌دار وجود دارد. همچنین بررسی تغییرات بین گروهی اختلاف معنی‌داری در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون نشان‌داد. نتیجه‌گیری: تمرین ترکیبی همراه با مصرف عصاره گانودرمالوسیدم منجر به تغییر غلظت BDNF و NGF در بیماران مبتلا به پارکینسون شد بنابراین به نظر می رسد انجام تمرین و مصرف عصاره گانودرمالوسیدم بتواند به عنوان مداخلات درمانی در راهبردهای پیش گیری و درمان بیماری پارکینسون، مورد استفاده قرارگیرد. این مطالعه دارای کد اخلاق IR.IAU.M.REC.1399.016 از دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت و کد کارآزمایی بالینی (IRCT) IRCT20200708048053N1 می‌باشد.