تجربه زیسته‌ی مبتلایان به اختلال دوقطبی در محیط کار: مطالعه‌ی پدیدار شناختی

Abstract

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف واکاوی پدیدار شناختی تجربه زیسته‌ی مشکلات شغلی بیماران مبتلا به اختلال خلقی دوقطبی انجام شد. روش کار: مطالعه‌ی حاضر به روش کیفی و از نوع پدیدار شناختی توصیفی تجربه زیسته انجام گرفت. 48 بیمار دوقطبی با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها از مصاحبه‌ی عمیق نیمه ساختاریافته و برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل موضوعی کلایزی استفاده شد. نتایج تحلیل موضوعی در زمینه‌ی تجربه زیسته‌ی بیماران دوقطبی در محیط کار منجر به شناسایی 554 کد اولیه یا گزاره مفهومی شد که این کدها بر اساس شباهت‌ها و تفاوت‌هایشان مورد ارزیابی قرار گرفتند و نهایتاً در 14 مقوله فرعی و 3 مقوله اصلی طبقه‌بندی شدند. یافته‌ها: مشکلات شغلی بیماران دوقطبی در برگیرنده‌ی 14 مقوله فرعی بود که در قالب 3 مقوله اصلی مشکلات شغلی در سایه‌ی علائم اختلال دوقطبی (قهر از محیط کار، نیاز به استقلال، مشکل‌زایی، مشکلات مالی، ولنگاری شغلی، بی‌قیدی در ارتباط با جنس مخالف، افشای رازهای شغلی، عدم حفظ حریم و دخالت در کار دیگران، مشکل با صاحبان قدرت)، مشکلات شغلی مرتبط با محیط کاری (احساس ناامنی در محیط کار، عدم درک علائم بیماری در محیط کار، دریافت انگ بیماری، استخدام نشدن و کار پاره وقت) و مشکلات شغلی مرتبط با ماهیت کار (چالشی نبودن کار) طبقه‌بندی شدند. نتیجه‌گیری: بررسی تجربه زیسته‌ی مشکلات شغلی بیماران دوقطبی حاکی از آن است که به علت خاصیت ناتوان کننده‌ی این اختلال در کار، بیش تشخیصی و یا کم تشخیصی این اختلال و ناکافی بودن درمان‌های روانپزشکی و روان‌شناختی و اثربخشی ضعیف آن‌ها بر مشکلات شغلی تاکنون، بهتر است که سمت و سوی بهبودی و مدیریت این اختلال به سمت رویکردهای توانبخشی شغلی حرکت کند.