بهينه سازي تخصيص تخت هاي بخش مراقبت هاي ويژه مغز و اعصاب بر اساس رويکرد ترکيبي شبيه سازي و طراحي آزمايشات

Abstract

سابقه و هدف: واحد مراقبت‌های ویژه مغز و اعصاب به مراقبت از بیماران دچار شرایط بحرانی و تهدید کننده حیات در زمینه بیماری های مغز و اعصاب اختصاص دارد و از آنجایی‌که با محدودیت منابع جهت افزایش تخت های مراقبت های ویژه و همچنین افزایش زمان انتظار بیماران در این بخش رو به رو می باشیم نیازمند دستیابی به بهینه ترین ترکیب ممکن برای تخصیص تخت ها به هر نوع از بیماران و تعداد تخت در بخش مراقبت های ویژه می باشیم. لذا در این مطالعه برای استفاده بهینه از تخت ها و نیز به منظور کاهش متوسط زمان انتظار بیماران در بخش مراقبت‌های ویژه مغز و اعصاب مرکز پزشکی، آموزشی درمانی لقمان حکیم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به شبیه سازی بخش مورد نظر پرداخته تا ترکیب بهینه تخت های موجود در این بخش حاصل شود. روش بررسی: در این مطالعه ابتدا ترکیب تخصیص تخت های بخش مراقبت های ویژه مغز و اعصاب بیمارستان لقمان حکیم به هر دسته از بیماری ها مشخص شد و با استفاده از نرم افزار طراحی آزمایشات بهینه ترین ترکیب های ممکن بدست آمد. سپس ترکیب های بدست آمده شبیه سازی شده و دو معیار میانگین زمان انتظار در صف برای بیماران و میزان بهره وری (اشغال تخت) برای هر یک از ترکیب ها محاسبه شد. پس از آن مدل ریاضی شامل اهداف کمینه سازی متوسط ​​زمان انتظار بیماران در صف و همچنین میانگین بهره وری تخت ها با استفاده از روش پاسخ خطی ارائه شد. نتایج: بر اساس نتایج، تعداد بهینه انواع تخت های مورد استفاده در این بخش به ترتیب برابر با شش، دو، سه، سه و دو تخت برآورد شدند که منجر به متوسط زمان انتظار 1.4 ساعتی بیماران و نیز متوسط بهره وری 34.5 درصدی مجموع تخت ها شد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر این واقعیت است که بهینه سازی تخصیص تخت در بخش مراقبت‌های ویژه مغز و اعصاب با بکارگیری رویکرد ترکیبی شبیه سازی و طراحی آزمایشات ، باعث کاهش متوسط زمان انتظار بیماران و به تبع آن افزایش بهره وری (درصد اشتغال به کار) تخت ها می شود. How to cite this article: Goharani R, Shafagh-sorkh O, Nateghinia S, Hajiesmaeili M, Alibabaei A, Shafigh N. Neuro-critical Care Unit Bed Allocation Optimization based on Hybrid Approach: Designing of Experiments and Simulation. J Saf Promot Inj Prev. 2021; 9(1):9-17.