اثر وزن کفش بر نیروهای عکسالعمل زمین در افراد دارای آسیب ACL طی حرکت فرود تک پا
(ندگان)پدیدآور
برغمدی, محسننادرپور, معصومهفتح الهی, امیرنوع مدرک
Textپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)
زبان مدرک
فارسیچکیده
پیشزمینه و هدف: لیگامنت متقاطع قدامی، 80 درصد از کل جراحی های انجامشده بر لیگامنت های زانو را به خود اختصاص میدهد. هدف این مطالعه بررسی اثر وزن کفش بر نیروهای عکسالعمل زمین در افراد دارای آسیب ACL طی حرکت فرود تک پا بود.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی و آزمایشگاهی بود. نمونههای آماری پژوهش حاضر شامل 10 مرد دارای آسیب ACL و 10 مرد سالم بودند که بهصورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. دادههای نیروی عکسالعمل طی حرکت فرود تک پا از ارتفاع 30 سانتیمتری توسط دستگاه صفحهنیرو برتک جمعآوری شد. آزمودنی¬های دو گروه از یک کفش طی چهار شرایط: 1. وزن کفش 2. وزن کفش و افزایش 100 گرمی 3. وزن کفش و افزایش 200 گرمی 4. وزن کفش و افزایش 300 گرمی استفاده کردند. میانگین پنج کوشش صحیح با اوزان مختلف کفش ثبت شد. جهت مقایسه آماری نتایج از آزمون آنالیز واریانس دوسویه استفاده شد.
یافتهها: بر اساس یافتههای این تحقیق اختلاف معنیداری در اوج نیروی داخلی-خارجی (008/0=p؛ 420/1=d)، ایمپالس قدامی-خلفی (011/0=p؛ 328/1=d)، ایمپالس عمودی (024/0=p؛ 164/1=d) و گشتاور آزاد مثبت (057/0=p؛ 492/0=d) بین گروه سالم و آسیب ACL طی حرکت فرود تک پا مشاهده شد. همچنین یافتههای پژوهش حاضر، اختلاف معنیداری در اوج نیروی قدامی-خلفی (002/0=p؛ 136/1=d)، زمان رسیدن به اوج نیروی داخلی-خارجی (005/0=p؛ 034/1=d)، زمان رسیدن به اوج نیروی عمودی (011/0=p؛ 950/0=d) و نرخ بارگذاری عمودی (062/0=p؛ 759/0=d) طی استفاده از اوزان مختلف کفش در حرکت فرود تک پا نشان داد.
بحث و نتیجهگیری: بهطورکلی میتوان گفت که با افزایش اوزان کفش در افراد سالم و دارای آسیب ACL باعث افزایش فشار وارده بر مفصل و آسیبدیدگی میشود. استفاده از کفش ورزشی سبک و دارای وزن استاندارد با احتیاط بهعنوان در دسترسترین ابزار مورداستفاده در ورزشکاران برای کاهش آسیب ACL پیشنهاد میشود. برای استناد دقیقتر این موضوع نیاز به تحقیقات بیشتر میباشد.
کلید واژگان
وزن کفشآسیب ACL
نیروی عکس العمل زمین
فرود
آناتومی
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2021-03-011399-12-11
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی ارومیهسازمان پدید آورنده
دانشیار بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران (نویسنده مسئول)دانشجوی کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران




