بررسی اثرات سمیت سلولی و آپوپتوزیس کورکومین و تیموکینون روی رده سلولی:HUVEC یک مطالعه تجربی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: کورکومین و تیموکینون دو ماده طبیعی با اثرات جانبی کم و دارای فعالیت آنتی‌اکسیدانی، ضد دیابتی و ضد سرطانی قوی و سایر خواص درمانی می‌باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی سمیت آن‌ها روی رده سلولی HUVECs به روش MTT و فلوسایتومتری می‌باشد. مواد و روش‌ کار: در این مطالعه تجربی، پس از کشت سلول‌ها در پلیت 96 خانه‌ای، غلظت‌های 5،10،20،40،80، 160،320، میکرو مولار از ماده تیموکینون و کورکومین به سلول‌ها اضافه شده و پس از انکوباسیون در مدت‌زمان 24 و 48 ساعت با استفاده از روش MTT میزان حیات سلول‌ها بررسی شد. و سپس میزان القای مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلولی به‌وسیله دستگاه فلوسایتومتری با کیت انکسین- پروپیدیوم یدید (PI-Annexin) طبق دستورالعمل کیت انجام گرفت. داده‌ها با روش آماری two way-Anova تجزیه‌وتحلیل و معنی‌داری در سطح p<0/05 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد میزان IC50 در زمان 24 ساعت برای کورکومین 35 میکرومولار و تیموکینون 105 میکرومولار و در زمان 48 ساعت 32 میکرومولار برای کورکومین و 90 میکرومولار برای تیموکینون بود (P>0.999). میزان آپوپتوز برای کورکومین و تیموکینون به ترتیب 40 و 30 درصد تعیین گردید. بحث و نتیجه‌گیری: در این مطالعه مشاهده گردید که میزان بقای سلول‌ها به غلظت کورکومین و تیموکینون بستگی داشته است. این دو ترکیب باعث مرگ برنامه‌ریزی سلولی شد، و بقا سلول‌های تیمارشده با تیموکینون بیشتر از کورکومین است.