مطالعۀ تغییرات سبک زندگی شهری در شرایط بحران؛ با تاکید بر بیماری کووید-19

Abstract

پیش زمینه و هدف: ترویج سبک زندگی سالم از اهداف غایی طرح‌ها و برنامه‌های توسعه شهری می‌باشد. این در حالی است که در پی شیوع پاندمی کرونا و با توجه به اهمیت حفظ سلامت جسمانی-روانی شهروندان، شرایط زندگی و به‌ عبارت بهتر، سبک زندگی شهری از جمله ترجیحات رفتاری در جوامع شهری دچار تغییراتی گردید. لذا هدف پژوهش حاضر، مطالعه این تغییرات و تحولات در شرایط بحران کووید 19 است. روش: روش پژوهش، توصیفی و از نوع کاربردی و باتوجه به هدف پژوهش، برای مبانی و چارچوب نظری پژوهش، از روش کتابخانه‌ای استفاده شده ‌است. نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی، میان 100 نفر و از طریق تکمیل پرسشنامه انجام گردید. سپس داده‌‌های گردآوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون T تک نمونه‌ای مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که 69 درصد پاسخ‌دهندگان دارای تحصیلات فوق لیسانس و دکتری و 86 درصد آنان در سنین 19-39 سال هستند. 67 درصد افراد به این موضوع اذعان دارند که بعد از شیوع ویروس کرونا مراقب سلامتی‌شان هستند و از این بابت سبک زندگی‌شان دچار تغییر شده‌ است. در واقع، پاندمی کرونا باعث ایجاد تغییراتی در سبک زندگی و در زمینه‌هایی مانند فعالیت‌های فیزیکی، اوقات فراغت، خواب و بیداری، روابط اجتماعی، روابط خانوادگی، معنویت، ایمنی و آرامش و تغذیه گردیده است. براساس نتایج تحلیل پرسشگری، بیشترین میزان تغییرات در روابط خانوادگی و روابط اجتماعی مشاهده شده‌ است. نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش، پاندمی کرونا، تغییراتی در سبک زندگی شهری را به دنبال داشته ‌است که در درازمدت، موجب به وجود آمدن نیازهای جدید در دوران پساکرونا می‌گردد. این پاندمی، علاوه بر مسائل، مشکلات و تهدیداتی که به دنبال دارد، زمینه‌ساز فرصت‌هایی نیز خواهد بود. براین اساس، با شناسایی نیازهای زندگی شهری در دوران پساکرونا، تهدیدها و نیز فرصت‌های حاصل از این اپیدمی، می‌توان به ارائه الگو و برنامه‌هایی متناسب پرداخت.