نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعبدی, هومناfa_IR
dc.contributor.authorعلیجانی, عیدیfa_IR
dc.contributor.authorمحسن زاده, مهساfa_IR
dc.date.accessioned1400-01-15T05:01:23Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-04-04T05:01:23Z
dc.date.available1400-01-15T05:01:23Zfa_IR
dc.date.available2021-04-04T05:01:23Z
dc.date.issued2020-12-01en_US
dc.date.issued1399-09-11fa_IR
dc.identifier.citationعبدی, هومنا, علیجانی, عیدی, محسن زاده, مهسا. (1399). تأثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف عصاره‌ی دانه‌ی انگور سیاه بر بیان ژن Bax و Bcl-2 در بافت پانکراس رت‌های نر مبتلا به دیابت نوع دو. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 20(2), 105-116.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5966-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/791169
dc.description.abstractمقدمه: اگرچه برخی مطالعات، سازوکار عملکرد سلول‌های‌های بتا را در مدل های حیوانی و کم و بیش در جمعیت‌های انسانی مطالعه نموده‌اند، اما تاکنون نقش ورزش درمانی یا اجرای فعالیت ورزشی HIIT همرا ه با مصرف مکمل انگور سیاه بر بیان ژن‌های درگیر در سلول‌های بتای پانکراس کمتر مطالعه شده است در این پژوهش به بررسی اثر مکمل انگور سیاه توام با تمرین تناوبی شدید بر ژن‌های Bcl-2 و Bax بافت پانکراس رت‌های مبتلا به دیابت نوع دو پرداخته می‌شود. روش‌ها: مطالعه در قالب یک طرح تجربی انجام شد. آزمودنی‌های این طرح را 40 رت نر 8 ماهه با میانگین وزنی 250 گرم تشکیل دادند. پس از آشنایی آزمودنی‌ها با تمرین و القاء دیابت توسط STZ به‌صورت تصادفی در 5 گروه شامل تمرین، مکمل، تمرین و مکمل، کنترل دیابتی و کنترل پایه تقسیم شدند. پس از 8 هفته تمرین که ۵ جلسه در هفته و به‌مدت ۸ هفته که فعالیت بر روی نوارگردان با شدت90% Vo2max و مکمل‌دهی عصاره‌ی هسته‌ی انگور سیاه بود. میزان ژن‌های Bcl-2 و Bax بعد از استخراج RNA از پانکراس و سنتز cDNA اندازه‌گیری شد. میزان ژن Bcl-2 و Bax با روش PCR Time-Real مورد سنجش قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس دو عاملی در سطح معنی‌داری 05/0 توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 24 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد اثر اصلی تمرین بر بیان ژن Bcl-2 اثر معناداری ندارد. اثر اصلی عصاره بر بیان این ژن معنادار بود. همچنین تعامل تمرین و مکمل بر Bcl-2 معنادار نبود. در خصوص بیان ژن Bax نشان داده شد اثر اصلی تمرین بر ژن اثر معنادار بود. اثر اصلی عصاره‌ و تعامل تمرین و مکمل بر بیان ژن Bax معنادار نبود. در مقایسه تأثیر تمرین و عصاره بر بیان ژن‌های Bcl-2 و Bax تغییرات معناداری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد تنظیم بیان ژن‌های Bcl-2 و Bax از طریق تمرین و مصرف عصاره‌ی دانه‌ی انگور سیاه احتمال دارد منجر به بهبود و حفظ عملکرد سلول‌های بتای پانکراس در رت‌های دیابتی شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectتمرینات تناوبی شدید (HIIT)fa_IR
dc.subjectعصاره‌ی دانه انگور سیاهfa_IR
dc.subjectپروتئین Bcl-2fa_IR
dc.subjectپروتئین Baxfa_IR
dc.subjectپانکراسfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتأثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف عصاره‌ی دانه‌ی انگور سیاه بر بیان ژن Bax و Bcl-2 در بافت پانکراس رت‌های نر مبتلا به دیابت نوع دوfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue2
dc.citation.spage105
dc.citation.epage116


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد