بررسی روند تغییرات جمعیت بی‌همسر به دلیل طلاق در سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن ایران: 95-1365

Abstract

چکیده. مقاله حاضر با هدف مطالعه روند تغییرات جمعیت بی‌همسر به دلیل طلاق طی 5 دوره سرشماری 95-1365 و برخی از ویژگی‌های جمعیت شناختی، اقتصادی و اجتماعی آنان در سطح استان‌های کشور پرداخته است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که بیشترین نسبت افراد بی‌همسر به دلیل طلاق به افراد متاهل در استان‌های تهران، البرز و کرمانشاه در تمام دوره‌های سرشماری در بین استان‌ها هم برای مردان و هم برای زنان مشاهده است. استان‌های چهارمحال و بختیاری، یزد، کهگیلویه و بویراحمد و ایلام، استان‌هایی هستند که در بیشتر این سالها در پایین لیست این نسبت قرار داشته‌اند. نرخ بی‌سوادی در تمام سال‌های سرشماری بین افراد بی‌همسر به دلیل طلاق کمتر از افراد دارای همسر بوده است. این روند برای هر دو جنس یکسان است. مردانی که به دلیل طلاق بی‌همسر هستند بیش از این‌که شاغل باشند بیکار هستند و زنان مطلقه نیز به شدت نیازمند حضور در بازار کار هستند. مردان بعد از طلاق تمایل بیشتری پیدا کرده‌اند که به خانوار قبلی خود بازگردند، در حالی‌که زنان خود خانواده مستقلی تشکیل می‌دهند و در نقش سرپرست خانوار ظاهر می‌شوند. مطالعه مستمر عوامل و پیامدهای طلاق برای جلوگیری از مواجه شدن ناگهانی با یک وضعیت بحرانی لازم وضروری است. پیشنهاد می‌شود برای مطالعه عمیقتر درباره طلاق و نیز مطالعه آن در گستره جغرافیای کشور پیمایش ملی خانواده صورت گیرد و زمینه دسترسی به داده های طولی در حوزه تحولات ازدواج و طلاق و پویایی های خانواده فراهم شود.