مقایسه دو شیوه تمرین موازی و مصرف زنجبیل بر ویسفاتین و شاخص‌های سندرم متابولیکی بانوان دارای اضافه وزن

Abstract

زمینه و هدف: در سال‌های اخیر، به‌دلیل گسترش بیماری‌های مختلف به علت عدم تحرک، انواع فعالیت‌های ورزشی به عنوان راهکارهایی برای زندگی بشر پیشنهاد شده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه دو شیوه تمرین موازی و مصرف زنجبیل بر ویسفاتین و شاخص‏های سندرم متابولیکی بانوان دارای اضافه وزن انجام شد. روش کار: در پژوهش نیمه تجربی حاضر 32 نفر از زنان دارای اضافه وزن با میانگین سنی 45-30 سال به صورت تصادفی در چهار گروه 8 نفره شامل تمرین مقاومتی و مصرف زنجبیل، تمرین مقاومتی + تمرین تناوبی شدید و مصرف زنجبیل، تمرین تناوبی شدید + تمرین مقاومتی و مصرف زنجبیل و تمرین تناوبی شدید و مصرف زنجبیل تقسیم شدند. آزمودنی‏ها به مدت 8 هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت ٣٥ دقیقه در برنامه تمرینی شرکت کردند. تمامی آزمودنی‏ها زنجبیل را به صورت کپسول‏های 250 میلی­گرم به مدت 8 هفته با حفظ کالری دریافتی رژیم غذای ثابت در چهار وعده غذایی مصرف کردند. نمونه خونی قبل از اولین جلسه تمرینی بعد از آخرین جلسه تمرینی گرفته شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس و تی وابسته ارزیابی شد. یافته‌ها: یافته‏های پژوهش نشان داد هشت هفته تمرین و مصرف زنجبیل بر مقادیر ویسفاتین، مقاومت به انسولین زنان دارای اضافه وزن تاثیر معناداری داشت (05/0p< ). با این حال بر پروفایل چربی و شاخص توده بدن زنان تاثیر معنی داری نداشت (05/0p> ). نتیجه‌گیری: به نظر می­رسد شیوه تمرین موازی (مقاومتی + تناوبی)نسبت به سایر پروتکل های تمرینی برکاهش برخی از شاخص های سندروم متابولیک موثرتر است.