مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری با درمان فراتشخیصی بر نشانگان بالینی و تحمل آشفتگی دانشجویان

Abstract

زمینه و هدف: عوامل متعددی سلامت روان دانشجویان را به‌عنوان آینده‌سازان و نیروهای برگزیده کشور به خطر می‌اندازد. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی– رفتاری با درمان فراتشخیصی بر نشانگان بالینی و تحمل آشفتگی دانشجویان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه‌های شهر مشهد بودند. نمونه پژوهش شامل 45 نفر بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. پس از اجرای پیش‌آزمون، گروه‌های آزمایش درمان شناختی- رفتاری(فری 2007) و درمان فراتشخیصی(بارلو 2011) قرار گرفتند و سپس پس‌آزمون و پیگیری انجام شد. ابزار پژوهش شامل مقیاس افسردگی اضطراب استرس لاویبوند و لاویبوند و مقیاس تحمل آشفتگی سیمونز و گاهر بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و تحلیل واریانس با ارزیابی مکرر تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین میانگین نمره نشانگان بالینی گروه‌های فراتشخیصی و شناختی- رفتاری با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>p). همچنین بین میانگین نمره نشانگان بالینی گروه فراتشخیصی و شناختی- رفتاری تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>p). بررسی متغیر تحمل آشفتگی نشان داد که بین گروه‌های فراتشخیصی و شناختی با گروه کنترل تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>p)، اما بین میانگین نمره تحمل آشفتگی گروه فراتشخیصی و شناختی رفتاری تفاوت معنادار وجود ندارد (05/0<p). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برای کاهش نشانگان بالینی و افزایش تحمل آشفتگی دانشجویان می‌توان از درمان شناختی- رفتاری و درمان فراتشخیصی استفاده نمود. همچنین برای کاهش نشانگان بالینی بهتر است از درمان فراتشخیصی استفاده کرد.