تحلیل تجربی مقاومت سایشی قطعات آکریلونیتریل بوتادین استارین ساخته شده به روش لایه نشانی ذوبی با کمک روش پاسخ سطح

Abstract

در این پژوهش به تحلیل تجربی مقاومت سایشی قطعات ساخته شده به روش ساخت افزایشی پرداخته شده است. ساخت افزایشی امروزه کاربرد وسیعی در صنایع گوناگون پیدا کرده است و فرآیند لایه نشانی ذوبی یکی از محبوب‌ترین روش‌های ساخت قطعه در این زمینه می‌باشد. با اینکه تاکنون تحقیقات فراوانی با هدف مدل‌سازی رفتار مکانیکی در این حوزه انجام شده است، ولی در زمینه سایش و مدل‌سازی این پدیده، مطالعات محدودی صورت گرفته است. در این پژوهش به منظور ایجاد یک رابطه دقیق ریاضی بین متغیرهای ورودی (ضخامت لایه، زاویه و فاصله رشته‌گذاری) و متغیر پاسخ (نرخ سایش) از طراحی آزمایش به روش طراحی مرکب مرکزی استفاده شده است. به منظور تعیین پاسخ و ارائه مدل رگرسیونی متناسب، بیست آزمایش سیستماتیک انجام شد. با استفاده از تحلیل واریانس، مدل ریاضی منطبق بر فرآیند واقعی بدست آمد، همچنین اعتبار مدل ارائه شده به کمک روشهای آماری تایید شده است. نتایج نشان می‌دهد که مدل ارائه شده میزان نرخ سایش قطعات آکریلونیتریل بوتادین استارین ساخته شده به روش لایه نشانی ذوبی را با ضریب تعیین 44/97% پیش‌بینی می‌کند. نتایج بدست آمده از انجام مطالعه تجربی و تحلیل مدل نشان داد که متغیر فاصله رشته‌گذاری و اثر برهم‌کنش آن با زاویه رشته‌گذاری، بیشترین میزان نرخ سایش را ایجاد می‌کند و همچنین اثر مرتبه دوم ضخامت لایه بیشترین تاثیر منفی را بر نرخ سایش دارد.