مطالعه مقاومت نماتودهای دستگاه گوارش به آلبندازول و فنبندازول در شرایط آزمایشگاهی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: مقاومت دارویی یکی از بزرگ‌ترین مشکلات صنعت گوسفندداری در جهان و ایران است. هدف از این مطالعه ارزیابی مقاومت دارویی نسبت به آلبندازول و فنبندازول در نماتودهای دستگاه گوارش گوسفند بود. مواد و روش‌ کار: در آزمون برون تنی مدفوع تازه از راست روده 90 گوسفند با شدت آلودگی 150 تخم یا بیشتر در گرم مدفوع تهیه شد. ml2 میلی‌لیتر محلول حاوی 1000 عدد تخم به چاهک‌های گروه‌های شاهد، آلبندازول (/ml gµ 1/0) و فنبندازول (/ml gµ 1/0) اضافه شد و انکوبه گردیدند. بر اساس درصد تخم‌های تفریخ شده و شمارش نوزادهای مرحله اول، دوز کشنده 50درصد محاسبه و میزان مقاومت دارویی تعیین شد. یافته‌ها: میانگین تعداد تخم تفریخ شده (73/1±76/43) در تیمارهای فنبندازول کمتر از تیمارهای آلبندازول (4/1±51/65) و گروه شاهد (76/0±96/93)‌ بود. اختلاف میانگین تعداد تخم تفریخ شده بین تیمارهای آلبندازول، فنبندازول و گروه شاهد معنی‌داری بود. میزان دوز کشنده 50درصد در گروه تیمار آلبندازول بیانگر وجود مقاومت دارویی بود. درحالی‌که دوز کشنده 50درصد در گروه تیمار فنبندازول نشانگر مشکوک بودن مقاومت دارویی بود. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج آزمون برون تنی بیانگر وجود مقاومت دارویی نسبت به آلبندازول و در آستانه بروز نسبت به فنبندازول در گوسفندان تحت مطالعه بود.