بررسی ارتباط بروز مارکرCD133 به روش ایمونوهیستوشیمی در ادنوکارسینوم کولورکتال با یافته های کلینیکوپاتولوژیک

Abstract

چکیده در پی مطرح شدن فرضیه سلول بنیادی سرطانی در سال های اخیر پژوهش های متعددی بر روی تومور مارکرهای گوناگون و با هدف یافتن مولکول مشخص کنندهی سلول بنیادی سرطانی که ارزش پیش آگهی دهنده و احتمالاً درمانی داشته باشد صورت گرفته که در این میان CD133 کم و بیش این ویژگی را نشان داده است. روش کار: ما بیان CD133 در137 بیمار مبتلا به آدنوکارسینوم کولورکتال را که با جراحی تنها درمان شده بودند به روش ایمونوهیستوشیمی بررسی کردیم. برای این منظور قسمتی به وسعت تقریبی 1 سانتی متر مربع در جبهه تهاجمی تومور مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط بیان133CD با نماهای بالینی آسیب شناسی به لحاظ آماری آزمون شد. یافته ها: با در نظر گرفتن نقطه برشِ %5 در میزان رنگ گرفتگی ، (% .20.4 ) 82 تومور برای این مارکر مثبت بودند و نمای رنگ شدگی منحصراَ غشایی-لومینال بود. در میان نماهای بالینی آسیب شناسی مختلف فقط درجه تومور با بیان بیش از اندازه 133CD رابطه آماری داشت به نحوی که هیچ کدام از تومورهای درجه بالا مثبت نشد. نتیجه: مقایسه ی یافته های ما با دیگر پژوهش های مشابه نشان می دهد که قبل از استانداردسازیِ آنتی بادی های تک دودمانی، روش های IHC ، نمای رنگ شدگی و نقطه برش هیچ نتیجه گیریی در این باره نمی تواند منطقی و قطعی باشد.