توسعه الگوی سیاست‌گذاری در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی

Abstract

زمینه و هدف: سیاست سلامت به عنوان یکی از اصلی‌ترین ابعاد سیاست اجتماعی عنوان شده است. لذا هدف پژوهش طراحی توسعه الگوی کیفی سیاست‌گذاری در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی می‌باشد. روش کار: روش تحقیق از نظر راهبرد کیفی متوالی و اکتشافی است که از روش نظریه‌سازی داده بنیاد با رویکرد اشتراوس و کوربین، با کدگذاری‌های باز، محوری و انتخابی مصاحبه‌های نیمه‌ساختار یافته با جامعه‌ی آماری: اساتید دانشگاهی متخصص مدیریت دولتی و مدیران ارشد سازمان تأمین اجتماعی بود. با نمونه‌‌گیری آماری تصادفی و نظری تا رسیدن به اشباع نظری 20 نفر بودند که طی 5 دور مصاحبه‌ی دلفی، اجماع نظری حاصل و کدگذاری‌ها با نرم‌افزار آماری مکس‌کیودآ تجزیه و تحلیل شد. ابزار پژوهش برگه‌های کدگذاری طبق دستورالعمل محقق‌ساخته بودند که روایی آن توسط اعضای گروه دلفی تأیید و پایایی آن با معیار پی اسکات (ضریب توافق بین کدگذاران) 96/0 محاسبه شد. یافته‌ها: نتایج در قالب 45 مقوله و 268 کد مفهومی در دل ابعاد ۶ گانه مدل پارادایمی به صورت موجبات علّی (5 مقوله)، پدیده اصلی و محوری (6 مقوله)، راهبردها (5 مقوله) در 3 سطح فردی، میانی و کلان، شرایط زمینه‌ای (7 مقوله)، ‌شرایط مداخله‌گر (6 مقوله) و پیامدها نیز (5 مقوله) در 3 سطح فردی، میانی و کلان جای گرفتند. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش کیفی مبتنی بر قالب ریخته‌گری اشتراس و کوربین (2008)، پیشایندها و برآیندهایی توسعه‌ی الگوی سیاست‌گذاری در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی می‌تواند مفید و کاربردی باشند.