تأثیر سه مدل تمرین تداومی با شدت متوسط، شدید و تناوبی شدید بر بیان ژن‌ IGFBP1 در بافت کبد رت‌های نر نژاد ویستار

Abstract

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت پیش­گیری از بیماری­های کبدی و نیز فقدان اطلاعات کافی در خصوص تأثیر تمرین­های ورزشی بر بیان ژن IGFBP1، هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر سه مدل تمرینی بر بیان ژن IGFBP1 در بافت کبد رت­های نر نژاد ویستار بود. روش­ کار: در این مطالعه تجربی، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 8 هفته­ای با میانگین وزنی­33±237 گرم به‌طور تصادفی به 4 گروه کنترل، تمرین هوازی با شدت متوسط (MIT)، تمرین هوازی شدید (HIT)، تمرین هوازی تناوبی شدید (HIIT) تقسیم شدند. برنامه­های تمرینی در گروه­های تجربی به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، نمونه­برداری از بافت کبد انجام گرفت. بیان ژن­ IGFBP1 در بافت کبد با روش PCr تعیین شد. یافته‌ها: بیان ژن IGFBP1 در هر یک از گروه­های ورزشی مورد مطالعه در مقایسه با گروه کنترل، به‌طور معنی­داری افزایش یافت (001/0p=). در مقایسه سه مدل تمرین مشخص گردید که بیان ژن IGFBP1 در گروه HIIT نسبت به سایر گروه­های تمرینی افزایش معنی‌داری داشته است (001/0p=). نتیجه ­گیری: هر سه شیوه تمرینی توانست با بهبود بیان ژن­های مورد مطالعه، تغییرات مطلوبی در کاهش پیامدهای ناشی از آسیب بافت کبد ایجاد نماید. با این حال به نظر می‌رسد که تمرینات HIIT تأثیرات مطلوب­تری داشته است، هرچند در این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز است.