تاثیر 6 هفته تمرین هوازی فزاینده و مکمل ال کارنیتین بر گیرنده آپلین بافت قلبی و گلوکز خون موش های دیابتی

Abstract

زمینه و هدف: مصرف آنتی‌اکسیدان‌های غیرآنزیمی ‌به‌صورت مکمل‌های غذایی، می‌تواند از طریق شکار رادیکال­های آزاد تأثیر مثبتی درجهت کاهش استرس اکسیداتیو داشته باشند. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تأثیر 6 هفته تمرین هوازی فزاینده و مکمل ال-کارنیتین بر گیرنده آپلین بافت قلبی و مقادیر گلوکز خون موش‌های دیابتی بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به‌صورت تصـادفی در پنج گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابت + ال-کارنیتین، دیابت + تمرین هوازی و دیابت + تمرین+ ال-کارنیتین تقسـیم شـدند. بعد از دیابتی کردن رت ها، روزانه 100 میلی­گرم ال-کارنیتین را به‌صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی نیز پنج روز در هفته، به مدت شش هفته، با شیب صفر درجه، سرعت 10 متر و زمان 10 دقیقه در هفته اول شروع شده و در هفته اخر شیب به 5 درجه، سرعت 20 متر و زمان 40 دقیقه رسید. یافته­ ها: نتـایج بیانگر افزایش معنی‌دارگیرنده آپلین در گروه‌های دیابت+تمرین هوازی و گروه دیابت+تمرین هوازی+ ال-کارنیتین نسبت بـه گـروه کنتـرل و دارونما بـود (001/0=p). بین دو گروه فعال پژوهش نیز اختلاف معنی­دار وجود نداشت (274/0=p). نتـایج آزمـون تعقیبـی بیانگر کاهش معنی‌دار گلوکز در گروه‌های فعال نسبت بـه گـروه کنتـرل و دارونما بـود (001/0=p). نتیجه‌گیری: تمرین هوازی و مصرف ال-کارنیتین می‌تواند سبب افزایش گیرنده آپلین بافت قلبی و کاهش گلوکز شود.