مقایسه تأثیر سرم اتولوگ و مکمل روی (Zn) در محیط کشت MHRM بر تعداد جنین‌های تولیدشده با روش IVF در موش سوری

Abstract

زمینه و هدف: تکنیک‌های مربوط به IVF ازجمله روش‌های درمانی مؤثر در درمان زوج‌های نابارور هستند، بر این اساس مطالعه حاضر جهت بررسی اثر سرم اتولوگ و آلبومین سرم گاوی در حضور مکمل روی بر تعداد جنین‌های حاصل طراحی‌شده است. روش کار: در این مطالعه پژوهشی در هر گروه از ۳ رأس موش ماده و ۱ رأس موش نر بالغ نژاد NMRI برای استحصال تخمک و اسپرم استفاده شد. اووسیت ها از اویداکت و اسپرم‌ها از دم اپیدیدیم جمع‌آوری شدند. اسپرم‌های ظرفیت یافته به قطره‌های حاوی تخمک‌های بالغ اضافه شدند. ترکیب حاصل به مدت 6 - 4 ساعت به‌منظور انجام لقاح انکوبه شد. طراحی گروه‌ها در 4 گروه به ترتیب با عنوان: گروه کنترل، گروه کنترل + روی، گروه کنترل + سرم اتولوگ و گروه فاقد سرم و مکمل با سه تکرار در هر گروه انجام شد. بعد از 24 و 48 ساعت انکوباسیون به ترتیب جنین‌های 2 و 4 سلولی شمارش شدند. داده‌های حاصل با روش ANOVA1 آنالیز شدند. تفاوت بین نتایج در گروه‌های مختلف در سطح 05/0 p≤ معنی‌دار تلقی گردید. یافته‌ها: داده‌های به‌دست‌آمده نشان داد درصد جنین‌های حاصل در گروه سرم اتولوگ و گروه فاقد سرم نسبت به گروه کنترل پایین‌تر است. تعداد جنین‌ها در گروه حاوی مکمل روی نسبت به گروه کنترل افزایش داشت اما این افزایش معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج چنین به نظر می‌رسد استفاده از آلبومین سرم گاوی در کشت‌ها ضروری است اما ترکیب آن با سرم اتولوگ توصیه نمی‌شود. هم‌چنین بهتر است برای افزایش تعداد جنین‌ها از مکمل روی در محیط کشت استفاده شود.