مقایسه تاثیردهانشویه بابونه وکلرهگزیدین گلوکانات برپلاک دندانی وضایعات مخاطی دهان بیماران تحت ونتیلاتور در بخش ICU

Abstract

زمینه و هدف: در مراقبت از بیماران بخش‌های ویژه به‌کارگیری روش‌هایی با حداقل عارضه و خطر که باعث ارتقای بهداشت دهان شود، دارای اهمیّت می‌باشد و این مطالعه ﺑﺎ ﻫﺪف مقایسه تأثیر دهان‌شویه بابونه و کلرهگزیدین گلوکانات بر پلاک دندانی و ضایعات مخاطی دهان بیماران تحت ونتیلاتور در بخش مراقبت‌های ویژه انجام شد. روش تحقیق: این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، از بین بیماران ترومایی در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان امام رضا‌(ع) بیرجند که معیارهای ورود را دارا بودند، 50 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی سازی بلوکی در گروه عصاره بابونه 10 % (25 نفر) و کلرهگزیدین گلوکانات 2/0 % (25 نفر) جای گرفتند. در هر گروه، محلول سه نوبت در روز به فاصله هر 8 ساعت و به‌مدّت 5 روز استفاده شد. ابزار، چک لیست‌های ارزیابی دهان بک (BOAS) و پلاکی مخاطی (MPS) بود. یافته‌ها: میانگین نمره کل ضایعات مخاطی دهان و پلاک دندانی در بیماران هر دو گروه در زمان‌های قبل از مداخله با روز دوم و پنجم بعد از مداخله کاهش معناداری نشان داده است (001/0P<) ولی این تفاوت در بین دو گروه اختلاف آماری معناداری را نشان نداد (05/0P>). همچنین اختلاف آماری معناداری در میانگین تغییرات نمرات کل ضایعات مخاطی دهان و پلاک دندانی در زمان‌های مختلف در دو گروه مشاهده نگردید (05/0P>). نتیجه‌گیری: احتمالاً اثرات مصرف دهان‌شویه بابونه می‌تواند مشابه اثرات سودمند مصرف دهان‌شویه کلرهگزیدین بر میزان پلاک دندانی و ضایعات مخاطی دهان بیماران تحت ونتیلاتور بستری در بخش مراقبت ویژه تفاوت معناداری باشد.