کاربرد سیستم استنتاج تطبیقی عصبی-فازی در برآورد شکل پذیری کلی سازه فولادی با مهاربندی واگرا تحت زلزله های حوزه نزدیک گسل پالسگونه

Abstract

شکل­پذیری کلی، در برگیرنده­ی گستره­ای از پارامترهای مختلف تقاضای مهندسی، مانند نسبت جابجایی نسبی طبقات، دوران پلاستیک در انتهای اعضا، تغییرشکل سقف و غیره است. دقت در تخمین این پارامتر، یقینا منجر به استحصال دقت بیشتر طراحی اعضای سازه­ای خواهد شد. یکی از روش­هایی که بر اساس آن می­توان برآورد خوبی از پاسخ غیرخطی سازه بدست آورد، استفاده از پارامترهای تقاضای مهندسی و اندازه­ گیری شاخص شدت زمین لرزه می­باشد. ارائه یک مدل هوشمند بین مشخصات هندسی سازه، سطح عملکرد طراحی ، ضریب رفتار و شکل­پذیری کلی در قاب های فولادی واگرا تحت اثر زلزله های نزدیک گسل، هدف اصلی مقاله حاضر است. بدین منظور، در ابتدا یک بانک داده­ی وسیع متشکل از 12960 داده با تنوع 3، 6، 9، 12، 15 و 20 طبقه، 3 تیپ سختی ستون و 3 درجه لاغری مهاربندی تولید و طراحی شده و در برابر 20 زلزله نزدیک گسل دارای اثرات جهت پذیری پیش‌رونده برای 4 سطح عملکردی مختلف تحلیل شدند. جهت تولید مدل پیشنهادی از 6769 داده در آموزش مدل سیستم عصبی-فازی تطبیقی استفاده شده است. جهت تولید مدل از تمامی روش­های تولید سیستم منطق فازی شامل دسته­بندی تفریقی و خوشه­بندی فازی استفاده شده است. نتایج نشان داد که دسته­بندی تفریقی نتایج دقیق­تری نسبت به روش دیگر ارایه می­دهد. جهت اعتبارسنجی مدل هوشمند پیشنهادی، 2257 داده آزمون، جهت محاسبه میانگین مربعات خطای مدل ارایه شده مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی همبستگی مدل پیشنهادی نشان­دهنده­ی وجود دقت بسیار بالا در مدل هوشمند پیشنهادی است.