• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مهندسی عمران مدرس
    • دوره 20, شماره 6
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مهندسی عمران مدرس
    • دوره 20, شماره 6
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    سنتز بتن سبز مقاوم در محیط‌های اسیدی با استفاده از بیوچار بقایای کشاورزی

    (ندگان)پدیدآور
    اسدی, زهرابختیاری, سمیهشهرآشوب, میثملنگری زاده, زضا
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    540.0کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشی اصيل (کامل)
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    در صنعت ساختمان، از بتن به مقدار زیادی استفاده می‌شود. به‌منظور کاهش تولید سیمان و متعاقب آن کاهش آلودگی هوای ناشی از انتشار گاز  به اتمسفر و همچنین افزایش مقاومت بتن از مواد افزودنی جایگزین سیمان می­توان استفاده کرد. یکی از افزودنی­هایی که می­تواند در بتن مورد استفاده قرار گیرد، بیوچار حاصل از ضایعات کشاورزی در طی فرآیند پیرولیز است. پیرولیز فرآیندی است که در طی آن، ضایعات در غیاب اکسیژن و در درجه حرارت­های بالا تجزیه می­شوند. ضایعات کشاورزی قبل از اضافه شدن به بتن پیرولیز می‌شوند و این عمل باعث تولید زیست سوخت می‌شود که می‌تواند جایگزین سوخت‌های فسیلی شود و بقایای حاصل از فرآیند پیرولیز نیز می­توانند به‌عنوان ماده افزودنی جایگزین سیمان در بتن شوند. در این مطالعه امکان استفاده از بیوچار خاکستر سبوس برنج و باگاس نیشکر تیمار شده با اسیدکلریدریک به‌عنوان افزودنی جهت جایگزینی سیمان در مقادیر 0، 5 و 10 درصد بررسی شد. برای شبیه‌سازی محیط فاضلاب از اسیدسولفوریک با 1=pH استفاده گردید. به‌منظور ارزیابی اثرات محیط اسیدی بر خصوصیات نمونه‌های بتنی، کاهش وزن، مقاومت فشاری و مقاومت کششی نمونه­ها   اندازه‌گیری شد و آنالیزهای دستگاهی SEM و EDS بر روی نمونه های غوطه ور در اسید پس از 28 روز صورت گرفت. نتایج نشان داد پیش تیمار سبوس برنج و باگاس نیشکر توسط اسید کلریدریک رقیق، خاصیت پوزولانی نمونه­ها را با کاهش مقدار پتاسیم و کلسیم موجود در ترکیب می­تواند بهبود بخشد. نتایج مقاومت فشاری موید افزایش مقاومت فشاری نمونه­های حاوی 5 درصد بیوچار پوسته برنج تیمار شده و بیوچار باگاس نیشکر به ترتیب 9/35 و 54 درصد نسبت به نمونه بدون پوزولان(شاهد) بود. تغییرات مقاومت کششی نمونه­های حاوی پوزولان در مقایسه با نمونه شاهد نسبت به مقاومت فشاری چندان چشمگیر نبود. وزن و مقاومت فشاری نمونه­های بتنی در مجاورت اسید سولفوریک کاهش یافت. کاهش وزن همه نمونه­ها نسبت به شاهد کمتر بود ولی مقایسه مقاومت فشاری نمونه­های حاوی پوزولان با شاهد نشان داد که تنها مقاومت فشاری نمونه بتن حاوی 5 درصد بیوچار سبوس برنج تیمار شده 16 درصد نسبت به شاهد بیشتر است. مقاومت کششی نمونه­های بتنی حاوی 5 درصد بیوچار سبوس برنج تیمار شده و باگاس تیمار شده به ترتیب 12 و 13 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. به­طور کلی نتایج نشان­دهنده تاثیر مثبت پوزولان بیوچار بر خصوصیات مکانیکی بتن بود.  
    کلید واژگان
    بیوچار
    ضایعات کشاورزی
    بتن سبز
    سازه آب و فاضلاب
    اسیدسولفوریک.

    شماره نشریه
    6
    تاریخ نشر
    2020-12-01
    1399-09-11
    ناشر
    دانشگاه تربیت مدرس
    سازمان پدید آورنده
    دانشگاه صنعتی سیرجان
    دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سیرجان
    دانشگاه صنعتی سیرجان
    دانشگاه صنعتی سیرجان

    شاپا
    2476-6763
    URI
    http://mcej.modares.ac.ir/article-16-41400-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/783767

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب